جمعی از خانواده‌های عضو انجمن نجات استان اردبیل با ارسال نامه ای به دادستان دیوان بین المللی کیفری، خواستار بررسی شکایت اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق علیه رهبران آن و اقدامات مقتضی در راستای اجرای عدالت و مجازات بانیان این جنایات شنیع شدند.
متن نامه این خانواده ها خطاب به کریم اسد احمدخان دادستان دیوان بین الملل کیفری لاهه به شرح زیر است:
جناب آقای کریم اسد احمدخان دادستان دیوان بین الملل کیفری
با تقدیم احترام، بدینوسیله اینجانبان (جمعی از خانواده های اعضای دربند سازمان مجاهدین خلق از استان اردبیل ایران) بر خود لازم دانستیم تا ضمن اعلام حمایت کامل و همه جانبه خود نسبت به اقدام شجاعانه و انسان دوستانه برخی اعضای سابق این گروه بدنام و جنایتکار در طرح شکایت در دیوان کیفری بین المللی مواردی را به عرض برسانیم؛
-تاریخچه و سوابق تیره و ننگین این سازمان (که آکنده از ترور، جنایت، باج خواهی و خیانت به بشریت و وطن است) بی نیاز از توضیح است. طی سالیان، ارتکاب قتل و جنایت علیه مقامات رسمی و افراد عادی، کوچک و بزرگ، پیر و جوان، مرد و زن، نظامی و غیرنظامی و … در دستور کار این سازمان تروریستی بوده است که تا همین دهه اخیر در لیست سازمان های تروریستی اتحادیه اروپا و اغلب کشورها منجمله حامیان فعلی آن یعنی آمریکا و انگلیس بوده است. کافی است کمی در مورد شقاوت و سبعیت این گروه در دهه ۱۹۸۰ میلادی و در خلال دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بررسی و تحقیق شود. به شهادت رساندن قریب به ۱۷ هزار انسان بیگناه (از همه اقشار و گروه های اجتماعی) حاصل جنایات این گروه فرقه گون در دوران مختلف است.
-مساله قابل توجه اینجاست که ارتکاب این جنایات به قلمروی جمهوری اسلامی ایران و شهروندان آن محدود نماند و این سازمان در خلال ناآرامی های اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی متعاقب اعتراضات شیعیان و کردهای عراقی علیه حکومت صدام حسین، در یک همدستی آشکار و بی پروا با یکی از جانیان تاریخ، به قتل عام معترضان بیگناه عراقی پرداخت و تحت دستورات صدام حسین، در یکی از غم انگیزترین تراژدی های تاریخ معاصر، دهها هزار شهروند بیگناه را به کام مرگ کشاند. احکام دادگاه های داخلی عراق علیه ده ها تن از سران این سازمان دایر بر محکومیت آنان به ارتکاب جنایات علیه بشریت (بویژه در جریان انتقاضه شعبانیه) موید این ادعاهاست. به رغم ارتکاب این جنایات، متاسفانه در کمال تعجب شاهد بی تفاوتی و اغماض بسیاری از دولت های مدعی حقوق بشر (میزبانان کنونی این جنایتکاران) نسبت به مرتکبان جنایات مزبور هستیم که خود جای سوال دارد.
-ارتکاب جنایات از سوی این سازمان به مخالفان و دشمنان بیرونی محدود نبوده است. این سازمان در کل دوران حیات خونبار خود به انحای مختلف و به بهانه های متفاوت اقدام به قتل، شکنجه و ایراد آسیب های جسمی و روحی شدید به اعضای خود (اعم از ناراضیان داخلی یا افراد جداشده) نموده و بسیاری از این افراد را به قربانگاه برده است. کافی است در این خصوص گزارش دیده بان حقوق بشر ملل متحد در سال ۲۰۰۵ در خصوص برخی اقدامات بی رحمانه و وحشیانه علیه اعضای ناراضی سازمان و اعمال شکنجه و رفتارهای غیرانسانی علیه آنان را بررسی کنید.
متاسفانه در سال های اخیر که سازمان با بحران هویت مواجه شده و فلسفه وجودی آن از سوی بسیاری اعضا به چالش کشیده شده است، اقدامات ضدانسانی علیه این اعضای ناراضی (در همه ابعاد) شدت یافته است. سازمان پیشتر تحت عنوان انقلاب ایدئولوژیک در میانه دهه ۱۹۸۰ میلادی محدودیت های شدید و ضدانسانی برای اعضا وضع نموده بود که نمونه های آن را تنها می توان در تشکیلات فرقه ای دید؛ از جمله منع ازدواج یا برقراری هرگونه روابط عاطفی انسانی، جلوگیری از توالد و تناسل، ممنوعیت های رفت و آمد و ارتباطات و اعمال تدابیر و مجموعه ای از الزامات و تدابیر غیرانسانی که مصداق بارز «بردگی مدرن» است.
در سالهای اخیر و پس از خروج سازمان از خاک عراق، جنایات علیه اعضای سازمان اشکال شدیدتر و در عین حال زیرکانه تری یافته است. برقراری ارتباط میان اعضا با خانواده و نزدیکان شان بصورت مطلق ممنوع می باشد. در عصر حقوق بشر و در خاک اروپا اعضای این سازمان ملزم به رعایت قواعد و دستوراتی هستند که هدف از وضع آن چیزی جز انهدام روانی و انزوا و سرخوردگی برای فرد نمی باشد. تحت این فشارها و تدابیر بیرحمانه و ضدانسانی که در یک روند کاملا سیستماتیک و هدفمند صورت می گیرد اعضا هیچ افق روشنی از امید پیش روی خود نمی بینند لذا اغلب آنان در سنین میانسالی و سالخوردگی در انتظار مرگ روزگار می گذرانند.
جناب دادستان
سالهاست که به نحو غم انگیزی به خاطر سیاست های ضدبشری و بی رحمانه رهبران سازمان تروریستی مجاهدین خلق از برقراری هرگونه ارتباطی با عزیزان خود محروم بوده ایم. بسیاری از خانواده ها عزیزان خود را به خاطر جنایات این سازمان از دست داده اند. از آنجا که فلسفه وجودی دیوان بین المللی کیفری مقابله با بی کیفرمانی جنایات بین المللی و مجازات عاملان این جنایات بین المللی است و اقدامات رهبران این سازمان (هم علیه اعضا و هم علیه شهروندان بیگناه در ایران و عراق) ذیل عنوان جنایات جنگی جنایات علیه بشریت قابل طبقه بندی است، بنا بر این از جنابعالی تقاضا داریم تا ضمن بررسی شکایت اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق علیه رهبران آن، اقدامات مقتضی جهت انجام تحقیقات و بازرسی های مستقل و قانونی در راستای اجرای عدالت و مجازات بانیان این جنایات شنیع اتخاذ فرمایید.
با سپاس – خانواده‌های عضو انجمن نجات استان اردبیل
