شما را به خدا آبروی برادر مسعود را نبرید

مجاهدین – فرقه ای که مدعی است در نوک قُله قرار دارد و در آلبانی آماده باش است و منتظر دستور حرکت رجوی ملعون هستند که حرکت کنند! به کجا ؟ معلوم نیست.

زمانی که صدام سرنگون شد و آمریکا رجوی را خلع سلاح کرد، تشکیلات فرقه به هم ریخت. محفل و ریزش نیرو و فرارها به اُوج رسیده بود. در آن زمان شاخ رجوی و سرانش شکسته بود و نمی توانستند به نفرات سخت بگیرند. نشست های سرکوب به آن صورت در مقرها اجرا نمی شد.در پی فرارهای روز افزون از کمپ مجاهدین، آمریکاییها کمپی به نام تیف در ضلع شمالی پادگان اشرف احداث کردند تا هر کسی از فرقه جدا می شود به آنجا منتقل شود و پس از ریل کارهای اداری به کشور مورد نظر فرد منتقل شود.

در آن زمان اوضاع مقرها خوب نبود و از کنترل سران فرقه خارج شده بود. مژگان پارسایی، عباس داوری، احمد واقف و دیگر مسئولین به دستور رجوی ، به صورت نوبه ای در مقرها نشست برگزار می کردند تا شاید بحران و به هم ریختگی مقرها را کنترل کنند.

بالاخره نوبت به مقر ما رسید. مژگان پارسایی در سالن غذا خوری نشست را برگزار کرد. مژگانی که همیشه مریم قجر از او تعریف و تمجید می کرد و می گفت “مژگان مثل شیر می غُرد”!، بدون مقدمه شروع کرد. معلوم بود که رجوی بد ضربه ای خورده بود. گفت چرا آبروی رهبر ما را می برید و شروع کرد به گریه و گفت شما را به خدا فرار نکنید. آبروی ما و برادر پیش آمریکاییها رفته است. با یک افسر ارشد آمریکاییها ملاقات داشتیم می گفت چرا این همه نیرو از شما می فرار می کنند؟! حتماً با شما و رهبر شما مشکل دارند که فرار می کنند .. .

مژگان در ادامه گفت هر کسی فرار کند به رهبری ما ضربه زده است و به برادر ظلم بزرگی کرده است. خبر دارید برادر از فرارهایی که صورت می گیرد مریض شده ( من هم در دلم گفتم به جهنم ) .
به هر ترتیب هر موقع که شرایطی فراهم شده ریزش نیرو و فرارها ادامه داشته است. در کمپ اشرف ،لیبرتی و آلبانی.
رجوی ها به بُن بست رسیده اند. گر چه همچنان شعارهای پوشالی سرنگونی را سر می دهند اما خود بهتر از هر کس می دانند حرف مفتی بیش نیست و آرزوی دیدن ایران را با خود به گور می برند.

فواد بصری