سازمان مجاهدین خلق یک گروه دموکراتیک نیست
هفته نامه EUROPEAN VOICE ؛
به قلم خانم معصومه طرفه – لندن – مارس 2007
من از دیدن مقاله نخست وزیر سابق الجزایر سید احمد غزالی با عنوان دادن شاخه های زیتون به ایران صلح را به خاور میانه نمی آورد بسیار متعجب شدم. باور این نکته برایم بسیار مشکل بود که نخست وزیر سابق یک کشور که بسیار قابل احترام است اطلاعات بسیار اندکی در مورد گروهی مانند سازمان مجاهدین خلق داشته باشد و با لحن تندی در مورد سیاست های اتحادیه اروپا در مورد ایران قلم فرسائی نماید و تا این مرحله پیش برود که این اتحادیه را به حمایت از این گروه ترغیب نماید.
غزالی سازمان مجاهدین را جنبش اصلی مقاومت علیه رژیم ایران میخواند و به طور عجیبی آنها را یک گروه دموکراتیک، ضد بنیادگرایی، و یک سازمان اسلامی مدرن می داند. این نخست وزیر محترم تا مرحله ای پیش میرود که این نظریه را مطرح مینماید که اتحادیه اروپا بایستی به طور کامل از سازمان مربوطه حمایت نموده و این امکان را فراهم نماید که این گروه ایران را از سلطه رژیم بیرون آورد. این واقعا به معنی اجرای سناریوی ماهی تابه (مترجم: از ماهی تابه در آمدن و در آتش افتادن ) می باشد.
چگونه یک شخصیت با این اطلاعات کم و تحلیل بسیار ضعیف به خود اجازه میدهد که نه تنها سیاست گذاران روابط خارجی اتحادیه اروپا را به تمسخر بگیرد بلکه به ملت بزرگ ایران نیز با معرفی سازمان مجاهدین خلق به عنوان رهبر آزادیبخش آنان توهین نماید.
تصور میکنم که غزالی بایستی دو اثر که در آن در مورد برخی از فعالیت های سازمان یا به اصطلاح جنبش دموکراتیک اشاره شده است مطالعه نماید. اولین اثر کتابی است تحت عنوان مجاهدین ایران که توسط اروند ابراهامیان که سالها در مورد این گروه تحقیق کرده نگاشته شده است. دومین کتاب اثر مسعود بنی صدر است به مدت 15 سال از اعضای رده بالای سازمان بوده و در پایان چاره ای جز جدایی نداشته است که تحت عنوان مسعود می باشد که توسط انتشارات ساقی منتشر گردیده است. او از تجارب دهشتناک خود در داخل سازمان سخن رانده و بجزئیاتی اشاره کرده است که چگونه این سازمان تحت یک دیکتاتوری افراطی اداره میشده است.
هر کدام از این کتاب ها به تنهایی برای متقاعد کردن غزالی جهت تغییر دیدگاه او کفایت میکند.