حنیف عزیزی حدود 40 سال دارد. او افسر پلیس در کشور سوئد است و به خاطر کتابی که در مورد زندگی خودش منتشر کرده مورد توجه رسانه های سوئد قرار گرفت. پدر و مادر او از اعضای سازمان مجاهدین خلق بودند. او همچون صدها کودک دیگر در قرارگاه اشرف در عراق با پدر و مادرش زندگی می کرد تا اینکه این کودکان در سال 1991 و پس از حمله نیروهای ایالات متحده آمریکا به عراق، از سوی سازمان مجاهدین از خانواده هایشان جدا و به کشورهای اروپائی فرستاده شدند. حنیف نیز در 9 سالگی به همراه برادر کوچکترش به سوئد فرستاده شد. آنها در دو سال اول نزد یک خانواده از هواداران سازمان مجاهدین بودند، اما به دلیل خشونت خانگی و نبود محبت، اداره کودکان و نوجوانان آنها را از این خانواده گرفته و سرپرستی آنها را به یک خانواده سوئدی می دهد. او به مناسبت انتشار کتاب خاطراتش، در گفت وگو با بخش فارسی رادیو سوئد در مورد خودش حرف می زند:
برای دانلود اینجا را کلیک کنید.
حنیف عزیزی در 18 – 19 سالگی به دنبال یافتن خودش و پیدا کردن پاسخ به این سوال بود که در سوئد چه می کند و چرا مادرش او را به سوئد فرستاده است. اینطور بود که با سازمان مجاهدین ارتباط برقرار کرده و به نزد مادرش در عراق می رود. در آنجا مغزشوئی شده و مصمم می شود که به مجاهدین بپیوندد. اما برای حل و فصل برخی از کارها و نیز برای آنکه برادر کوچکترش را هم با خود به نزد مجاهدین برگرداند، اجازه پیدا می کند به سوئد بازگردد. در فاصله ای که منتظر بازگشت به عراق و به نزد مجاهدین بود، در صحبت با افراد مختلف و فکر در مورد آنچه بر او گذشته، متوجه می شود که تصمیم او برای بازگشت به نزد مجاهدین در عراق، تصمیم خودش نیست، بلکه تحت تاثیر آنها قرار گرفته است. اینچنین است که نظرش تغییر کرده و تصمیم می گیرد در سوئد بماند. او می گوید خود را همچون پازلی تکه تکه شده حس می کرده و به دنبال چسباندن این تکه ها به هم بود تا از این طریق خودش را دوباره پیدا کند.
حنیف عزیزی در صحبت هایش در کنار سختی هائی که او و برادرش کشیده اند، به 100 کودک دیگر که از سوی سازمان مجاهدین به سوئد فرستاده شده و بسیاری از آنها نیز وضعیت خرابی داشته اند اشاره می کند.
امروز حنیف عزیزی افتخار می کند که خود را پیدا کرده، خود را جزئی از جامعه سوئد می داند و با تجربه ای که در زندگی پشت سر گذاشته، می تواند به عنوان یک افسر پلیس در محله های حاشیه نشین با کودکان و نوجوانان بزهکار به خوبی ارتباط برقرار کرده تا مانع از سرنوشت تلخی که ممکن است در انتظارشان باشد بشود.
