مصطفی جان سلام ، امیدوارم که حالت خوب باشد. چندین نامه برای شما نوشته ام ولی هیچ جوابی به من نداده اید و تماسی هم با من نگرفتید. نمی دانم اوضاع جسمی شما در چه وضعیتی است. از یکی از دوستانت که قبلا با شما بود شنیدم که شماره عینکت بالا رفته و سیگار هم می کشی. در صورتی که زمانی که در خارج تحصیل می کردی و من از شما با خبر بودم عینک نمی زدی و سیگار هم نمی کشیدی .
مصطفی چرا خودت را به این روز انداختی؟ چرا ترک تحصیل کردی؟ سیگاری شدی! معلوم می شود که زیر فشاری. به چه دلیل خودت را داری از بین می بری. آیا به آینده خودت فکر می کنی؟ چرا خودت را نجات نمی دهی؟! شما که در کشورهای اروپایی تابعیت داری راحت شما را راه می دهند و می توانی زندگی خودت را در کشورهای اروپایی ادامه دهی و یا ادامه تحصیل دهی، پس چرا در یک کمپ بسته خودت را زندانی کردی و از دنیای بیرون خبری نداری؟ آن حصار که در آن زندانی شده ای بشکن و خودت را نجات بده. در دنیای آزاد پا بگذار. برادرانت منتظر شما هستند که خودت را نجات دهی، به هر لحاظ شما را تامین می کنند. نگران نباش . من همیشه در نامه هایی که برای شما ارسال می کنم می گویم خودت را نجات بده باز هم می گویم خودت را نجات بده و آزاد زندگی کن .
برادرت محمد رضا فروغی
