بخشعلی علیزاده صحبت های خود را با حال و هوای درون مناسبات سازمان در زمان انتقال به آلبانی و نحوه اطلاع اعضا از این تصمیم آغاز کرد. علیزاده در این باره گفت نشست رهبری در سالن تجمعات لیبرتی برگزار شد و مسعود رجوی پس از زمینه سازی های بسیار اعلام کرد که قرار است به آلبانی برویم. آنها طوری صحنه چینی کرده بودند که به نظر برسد این انتقال نتیجه مذاکرات مستقل سازمان با مقامات کشور آلبانی و بدون کمک هیچ کشور و ارگان ثالثی است و تمام این ها در جهت قدرت نمایی رجوی بود.
او سپس به نوع رابطه آلبانی با امریکا و چرایی پذیرش مجاهدین خلق پرداخت. او همچنین به شرایط انتقال و استقرار نفرات در آلبانی اشاره کرد. در این باره گفت که سازمان در زمان انتقال به هر کس 200 دلار تحویل دادند و گفتند این فقط برای انتقال پول سازمان از عراق به آلبانیست و به رسم امانت در اختیار شما قرار می گیرد. سپس این پول ها را در آلبانی از ما بازپس گرفتند. اما در واقعیت این پول ها را سازمان ملل به عنوان پول توجیبی برای اعضایی که منتقل می شدند در نظر گرفته بود.
بخشعلی علیزاده در ادامه به آزادی های اولیه اعضا در تیرانا، رابطه مجاهدین خلق با دولت آلبانی تحت نفوذ نیروهای امنیتی امریکا، نقش سفارت امریکا در حفظ ساختار فرقه ای سازمان، نقش دفتر کمیساریای عالی پناهندگی، نقش خیریه رمسا، محدود شدن تدریجی آزادی ها تحت حمایت قدرتهای غربی، شروع ریزش نیرو و سعی پشتیبانان مجاهدین خلق برای جلوگیری از خروج آزادانه نفرات از زیر سیطره سازمان پرداخت.
او این قسمت از خاطرات خود را با موضوع تعطیلی دفتر کمیساریای عالی پناهندگی در آلبانی و تعطیلی خیریه رمسا تحت فشار قدرتهای ضد ایرانی در آلبانی و افزایش فشار دولت آلبانی بر جداشدگان و خانواده هایشان برای حفظ ساختار فرقه ای تشکیلات سازمان به پایان برد.
برای دانلود اینجا را کلیک کنید.
بخشعلی علیزاده در قسمت پنجم از خاطرات خود توضیحاتی در زمینه خروج آمریکایی ها از عراق، تحویل کمپ مجاهدین به دولت عراق، درگیری های کمپ اشرف، ورود سازمان ملل به قضیه، تقابل و سنگ اندازی های رجوی علیه کمیساریای عالی پناهندگی درعراق، شکست مقاومت رجوی در نگه داشتن کمپ اهدایی صدام به امید بازگشت حزب بعث، تخلیه نهایی کمپ اشرف، انتقال افراد به کمپ موقت لیبرتی و وضعیت افراد در کمپ موقت لیبرتی داد.
