حقارت فرقه رجوی با چنگ زدن به حادثه آفرینان چهارشنبه سوری

ترقه بازی و امثالهم هرگز جزء آیین چهارشنبه سوری نبوده است اما همیشه بوده اند افرادی که با هیجانات کاذب و خارج از عرف در مراسم شب چهارشنبه سوری، این سنت دیرینه ایرانی را به نحوی هنجارشکنانه توام با آسیب برای خودشان و سایر شهروندان گذرانده اند. به همین علت هر ساله پیش از فرا رسیدن این سنت زیبای آریایی در محافل و رسانه ها خطرات استفاده از مواد محترقه که هیچ ربطی به آیین اصیل این سنت ندارد را گوشزد و استفاده از آن را جرم اعلام می کنند. چرا که حداقل خطر قطعی استفاده از مواد محترقه ایجاد ناهنجاری های صوتی و سلب آسایش روانی شهروندان است.

اما همانطور که گفته شد متاسفانه هنوز هستند افرادی که هیجانات و خطرات این گونه اعمال بر انصاف و عقلانیتشان غلبه می کند و همچنان مبادرت به این گونه هنجارشکنی ها دارند. اما نکته مهم این ماجرا سوء استفاده فرقه رجوی از اقدامات آنهاست. در حالی که اقدامات این افراد هیچ انگیزه سیاسی ندارد و تنها از روی هیجان ناشی از صدای مهیب مواد محترقه این رفتار را می کنند، اما فرقه ذلیل رجوی سعی دارد آن ها را معترض جلوه دهد. خطرات استفاده از مواد محترقه بر هیچ کس پوشیده نیست اما عناصر فرقه رجوی هر ساله در ایام نزدیک به چهارشنبه سوری آموزش های ساخت کوکتل مولوتف و بمب های دستی را در صفحاتشان منتشر می کنند تا از این هیجانات که بویژه در نوجوانان وجود دارد به نفع خودش سوء استفاده کند.

کارشناسان دو زاری فرقه رجوی در سیمای تلویزیونی فرقه تحلیل و نظرات مضحکی از شکستن تابوی ولایت در چهارشنبه سوری می دهند و چنان با آب و تاب از هنجارشکن ها تعریف و تمجید می کنند که گویا فلک زده های اشرف 3 را به کف خیابان های ایران کشانده اند و آن ها هستند که دارند ترقه بازی می کنند.

چنگ زدن مذبوحانه فرقه منفور و رو به اضمحلال رجوی به ترقه بازی های علنی در شب چهارشنبه سوری قابل پیش بینی است چرا که بزرگترین دستاورد آتش بازان فرقه رجوی در کانون های شورشی آتش زدن چند بنر و تندیس آن هم در خفا و تاریکی شب بوده و لذا با تاریخچه ذلت باری که از این فرقه موجود است غیر طبیعی نیست که ترقه بازی های علنی این ایام برایشان فرصت ساز باشد تا با سوء استفاده از آن بخواهند دروغ داشتن پایگاه مردمی در ایران عزیز را تکرار کنند اما این سوء استفاده ها تنها یک معنا دارد و آن هم به پوچی مطلق رسیدن این فرقه است و بس.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا