یک مطلب منتشر شده در رسانه های رجوی نشان میدهد که یکی از خانواده های گرفتار نامه ای به فرزندش نوشته و عید نوروز را به او تبریک گفته و ابراز امیدواری کرده اند که تماس تلفنی یا بهتر از آن ملاقاتی باهم داشته باشند. این مسئله کاملا طبیعی و پیش پا افتاده، باند رجوی را بشدت برآشفته و این برآشفتگی سران فرقه را برآن داشته تا عضو اسیر را وادار به موضع گیری کنند و مطلب مورد بحث را بنام این اسیر رجوی به رشته تحریر دربیآورد.
مطلب مورد نظر همانست که سالهاست نوشته و منتشر میشود و در اصل کپی برابر اصل است. بنوعی گفته شده که هر خانواده ای سراغ عزیز اسیرش در حصار عینی و ذهنی رجوی را بگیرد، خانواده محسوب نمیشود و کسی جز مامور وزارت اطلاعات نیست و داشتن ارتباط با این نوع خانواده ها خط قرمز مجاهدین (مسعود رجوی) است. این حرف ابدا تازه نیست و عین نفرت نامه شخص رجوی درمورد خانواده هاست که آنها را بزرگترین دشمن تشکیلات باند خود میداند.
چرا رجوی اینگونه فکر میکند؟
او که تمامی اعضای سازمان استحاله یافته مجاهدین را دچار تجرید کامل کرده تا درسایه این تجرید هر ایده ضدبشری را به آنها تلقین کند، بخوبی میداند که تماس و دیدار این بردگان جسمی و فکری اش با اعضای خانواده خود، آنها را بخود آورده و رفته رفته در مورد اعاده حقوق کاملا از دست رفته شان حرف و حدیث هایی مطرح کرده و ابهت فرعونی او را خواهند شکست و این بمعنای تنها ماندن او و از دست دادن هرگونه حمایت خارجی که این حمایت ها تنها امید او برای بقای منحوسش بوده، خواهد شد.
بقیه ماجرایی که از این اسیر رجوی نقل شده ، مربوط به این است که او با اختیار خودش و با عشقی که به مریم پیدا کرده، وارد دستگاه رجوی شده تا ثابت کند قول های پر آب و نانی مانند انتقال به اروپا و تداوم زندگی به حساب مالیات دهندگان اروپایی در کار نبوده است! قولی که به همه این اسرا و جویندگان کار ربوده شده داده شده است!
به هر ترتیب، خانواده های محترم این اسرای رجوی با ملاحظه این اوضاع و احوال و تلاش شبانه روزی فرقه تروریست و جنایتکار رجوی در ایزوله نگه داشتن فرزندانشان، چاره ای جز افزودن به اقدامات قانونی و حقوق بشری خود ندارند و مطمئن باشند که حلاوت تماس و دیدار با عزیزانشان، خستگی ها و مرارت هایی را که در این راه کشیده و میکشند، از بین خواهد برد.
کار ما خانواده های گرفتار فراق و هجران، در همسویی کامل با مبارزات پاک انسانی قرار دارد و رنج و شکنج فراوانی که در این راه متوجه ماست، ارزش کار ما را صد چندان میکند.
گروهی از خانواده های ذیربط و دردمند در آذربایجان شرقی