بررسی جولان مجاهدین در شکاف های سیاسی – اجتماعی ایران نشان می دهد که این فرقه عقبه تاریخی نزدیک به ۵ دهه را در خود جای داده است. طی بازه زمانی مذکور، شباهت‌ها و اشتراکات زیادی میان اقدامات آنها وجود داشته است. از این جهت ماهیت زندگی این فرقه را باید همانند میکروب «شکاف زی» دانست.
بنابراین مجاهدین هیچگاه استراتژی ثابت و مدونی نداشتند. چرا که وابستگی آنان به سرویس های اطلاعاتی مختلف منطقه ای و بین المللی در مقاطع مختلف باعث شده است رهبران مجاهدین هر وظیفه محوله از سوی آنان را تحت عنوان «استراتژی» مجاهدین به خورد اعضا و مخاطبانشان بدهند.
مجاهدین ماموریت ترورهای دهه شصت را تحت عنوان استراتژی «جنگ چریک شهری» (۱)، ماموریت کمک به صدام در جنگ با ایران از سوی غرب را تحت عنوان استراتژی «جنگ آزادیبخش نوین»، سقوط صدام، اخراج از خاک عراق و اسکان در کشور آلبانی برای پیشبرد ماموریت جدید این فرقه یعنی عملیات روانی بر علیه مردم ایران و فریب برخی جوانان ایران در فضای مجازی را هم تحت عنوان استراتژی «کانون های شورشی» پیش برده است.
در کلامی گویاتر باید گفت حیات مجاهدین بر پایه «موج‌سواری» و زیستن در شکاف های سیاسی – اجتماعی کشور استوار است و همیشه به دنبال موج‌هایی می‌روند که حاصل وقایع اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی در دنیا و کشور است؛ به عبارت دیگر آنها به دنبال بحران‌ها، تنش‌ها، کنش‌ها و واکنش‌هایی می‌روند تا بتوانند به هر طریقی به زندگی خود ادامه دهند. چراکه آنها بر اساس تئوری «زیستن در شکاف» محیط را برای فعالیت خود (هرچند کوتاه و محدود) مناسب دیده و از این فضا استفاده کرده اند.
لذا تاکتیک آنها همانند گذشته بوده و تنها زمان و مکان تغییر کرده است. بنابراین هر زمانی هم که این شکاف ها ترمیم می شود و یا بهبود می یابد فرقه رجوی با مشکل مواجه می شود. که این هم نتیجه زوال پایگاه اجتماعی این فرقه از زمان ورود رهبران آنان به فاز عملیات تروریستی از سی خرداد ۱۳۶۰ بدین سو است.
در مجاهدین هر موضوعی که بتوانند شوی تبلیغاتی این فرقه را تامین کند مورد استفاده قرار میگیرد از مشکلات معیشتی مردم گرفته تا مصادره شادی مردم در چهارشنبه سوری آخر هر سال . اگر هم نتوانند موردی پیدا کنند مجبور می شوند دست به تولید بزنند. تماس های مبهمی که اکثرا ساخته خود سازمان می باشد یا فعالیت «کانون های شورشی» که معلوم نیست در کجا اتفاق افتاده است را به عنوان عملکرد این فرقه انتشار می دهند.
طی دهه های گذشته ماهیت فرقه رجوی هیچ تغییری نکرده است و صرفا منطقه جنگی آنها از پشت خاکریزهای دشمن به فضای مجازی انتقال یافته تا همچنان پشت نام ها و اسامی فیک مخفی شوند و امواج کشنده خود را به مردم ایران شلیک کنند.
به میزانی که شکاف های اجتماعی بسته می شود عملیات روانی مجاهدین در فضای مجازی بیشتر به یک طنز تلخ شبیه می‌شود که سعی می کنند از کوچکترین موضوع در دنیای خیالی خود بر علیه مردم بهره برداری کنند.
مثلا در جریان بازی فوتبال بین ایران و لبنان در ورزشگاه مشهد و مشکلاتی که در اثر سوءمدیریت برای بانوان ایجاد شد و آنها نتوانستند وارد استادیوم شوند، مجاهدین به همراه سایر عمله های فارسی زبان، عبری و عربی خواستار تحریم فوتبال ایران شدند، در حالیکه قلب مردم ایران به همراه تیم ملی کشورشان بوده و خواهان حضور مقتدرانه آن در جام جهانی بودند. این برخورد بوضوح نشان می دهد که مردم ایران و مجاهدین با تمامی مزدوران فارسی زبان دیگر نه باهم هستند و نه از جنس هم.
شایان ذکر است که بخشی از عملیات روانی مجاهدین بر علیه مردم ایران بیشتر برای مشغول نگه داشتن اعضای خود در این شکاف ها می باشد تا فرصتی برای فکر کردن نداشته باشند. در طول بیش از ۴۰ سال گذشته هم که مجاهدین دائم با ایران و مردم آن در جنگ بودند لحظه ای برای آبادانی آن تلاش نکرده اند و تا توانسته اند اصرار بر ویرانی آن داشته اند.
تلاش برای تحریم های بیشتر ایران، تلاش برای محکوم کردن ایران در زمینه های مختلف سیاسی، ایجاد تنش و اختلاف در میان مردم ایران، جاسوسی و انتقال اطلاعات به سایر کشورهای مخالف ایران و … تنها بخش کوچکی از کارهایی است که فرقه رجوی بر علیه پیشرفت مردم ایران انجام داده است.
نتیجه اینکه با توجه به عملکرد ایدئولوژی دوسر مجاهدین و اینکه برای آنان هیچ مرز سرخی بین وطن فروشی و وطن پرستی وجود ندارد لذا اگر تمام مشکلات جامعه هم حل شود باز هم از دشمنی سازمان به مردم ایران کاسته نخواهد شد. این یک دروغ بزرگ است که سازمان ادعا می کند به دنبال بهتر کردن زندگی برای مردم است.
***
(1) مسعود رجوی در اسفند ماه ۱۳۵۹ شمسی بطور مخفیانه از طریق مرز پاکستان از کشور خارج و به فرانسه رفته و در جلسه سازمانهای اطلاعاتی غربی در فرانسه شرکت نمود. در این جلسه رجوی مطرح می‌کند که ما می‌خواهیم علیه جمهوری اسلامی وارد فاز مسلحانه شویم و از نمایندگان سازمانهای اطلاعاتی حاضر در جلسه درخواست کمک و پشتیبانی می‌کند که آنها هم قول کمک و مساعدت به سازمان را می‌دهند. رجوی در فروردین ۱۳۶۰ مجددا به صورت مخفیانه به ایران باز می‌گردد و در سی خرداد ۱۳۶۰ سازمان را وارد فاز مسلحانه بر علیه جمهوری اسلامی ایران می کند.
نویسنده : علی صدر
