دوستان شاید شنیده باشید که مسعود رجوی به راحتی و بدون هیچ مشکلی فتوا می داد که افراد روزه نگیرند و به مقطعی دیگر از زمان احاله می داد. در سال هایی که مسائل و دشواری هایی برای فرقه رجوی ایجاد می شد و او می دانست که نیروهایش به شدت در مضیقه خواهند افتاد طی یک اطلاعیه درون سازمانی پیام می داد که این ماه را روزه نگیرید و بعدهاً که شرایط راحت تر شد اعضای سازمان قضای روزه هایشان را بگیرند.
یک بار برای من این ابهام ایجاد شد که مگر در حدود و اختیارات مسعود رجوی می باشد که وارد مسائل شرعی شده و در حدود آنان دست درازی کرده و موازین و شرعیت را دست خوش تغییرات کند.
من این سوال را با مسئول وقت در سازمان مطرح کردم و جوابی که او به من داد خیلی عجیب بود. وی مدعی شد که رجوی این اختیار را دارد و او همانند یک آیت الله العظمی می تواند تصمیم گیری نماید. گفتم یعنی او از چنین توانی برخوردار است؟ و اگر آری، چه کسی این توان و قدرت را به او داده است، زیرا باید به درجه اجتهاد رسیده باشد که از این گونه توانمندی برخوردار بوده و اصطلاحاً حکم صادر نماید. حتی سوال کردم که کتاب ایشان کجاست و چه نام دارد تا بخوانیم و متوجه شویم، منظور رساله بود که هر مجتهدی می نویسد و احکام شرعی را برای مقلدین خود تکلیف می نماید. اما وی گفت که مسعود رجوی کتابی در این خصوص منتشر نکرده است.
برایم خیلی عجیب و در عین حال جالب بود زیرا کسانی که مجتهد هستند باید سال ها در حوزه های علمیه درس های شریعت و قرآن را بخوانند و سال ها فرا بگیرند که تازه بشوند حجت الاسلام و بعد بشوند آیت الله، تازه هر آیت اللهی نمی تواند به درجه ای از اجتهاد برسد، به عبارتی بتواند فتوا صادر نماید.
ظاهراً در خصوص مسعود رجوی این موضوع شامل حال او نمی شد. اما چرا او این گونه تلاش می کرد که تمام جایگاه های مذهبی را مصادره کرده و هر گونه که دوست دارد انجام بدهد؟ پاسخ فقط در این بود که او رویای رسیدن به حاکمیت را داشت و برای این هدف حاضر بود دست به هر کاری بزند.
علت این موضوع هم یک چیز بود و آن این که او از روی خون های زیادی عبور کرده بود و دیگر نگرانی و ترس از هیچ بابتی نداشت. من آنجا یاد جمله ای از سیدالشهداء امام حسین (ع) افتادم که در جنگ با یزید خطاب به نیروهای یزید فرمودند: «بعد از کشته شدن من شما از کشتن هیچ کسی نخواهید هراسید»
مسعود رجوی مقصر ریخته شدن خون خیلی از بی گناهان شده بود لذا دیگر هیچ حریمی برای خودش قائل نبود. هر چند که خیلی تلاش می کرد این گونه مسائل را با توجیهات شرعی و اسلامی و مذهبی رفع و رجوع نماید ولی برای کسانی که دنبال جواب سوال خود بودند که رجوی این اجازه ها را از کجا می آورد که خون می ریزد و حکم روزه نگرفتن می دهد و یا حکم طلاق های اجباری و امثالهم، مهم بود.
بخشعلی علیزاده