رضا جان سلام. احوال شما چطور است؟ در ابتدا سال نو را به شما تبریک می گویم. رضا جان چندین سال است ما را ول کردی و از خانواده ات دور شدی و تا همین الان تماسی با خانواده ات نگرفتی! خبر دارم که وضعیت جسمی ات خوب نیست. نمی دانم الان در چه وضعیتی هستی؟! هیچ خبری از شما نداریم و این برای خانواده نگران کننده است. چندین سال در عراق و الان در کمپی در آلبانی هستی. این واقعا ظلم نیست؟
چندین سال خودت را در حصار بسته و به دور از دنیای بیرون زندانی کردی! خبر داری در بیرون چه می گذرد؟! رضا چرا خودت را به این روز انداختی این حق تو نبود. هیچ خبری از شما نداریم گویی که خودت را مفقود کردی. هر چه فکرش را می کنم به نتیجه ای نمی رسم. آیا روزگار شما بایستی به این شکل بگذرد؟! خودت را نجات بده تا واقعیت ها برای شما روشن شود که این همه سال اخبار کذب در ذهن شما جا دادند. دلم به حالت می سوزد. من به شما نمی گویم که به نزد خانواده ات به ایران بیا. برو کشورهای اروپایی برای خودت زندگی کن و از زندگی لذت ببر. بیشتر از این خودت را از بین نبر. تصمیم بگیر و خودت را از آن زندان مخوف در آلبانی نجات بده .
برادرت مرتضی بلالی