فرزین جان سلام، حالت خوب است؟ نمی دانم چرا جواب نامه های مرا نمی دهی شما که مشکلی در این رابطه نداری تا آنجایی که از شما خبر دارم به اینترنت دسترسی داری. نکند ما را فراموش کردی؟! ولی من هیچ وقت شما را فراموش نمی کنم. ما برادریم و از یک خون هستیم. عواطف من نسبت به شما باعث می شود دست به قلم بگیرم و حال و احوالی از طریق نامه با شما داشته باشم. چرا در رابطه با خانواده ات سکوت کردی؟ شما نمی توانی خانواده خود را نفی کنی! من همیشه منتظر تماس شما هستم و دلم می خواهد بعد از چندین سال صدایت به گوشم برسد.
مادرمان حسرت به دل به رحمت خدا رفت لااقل مابقی خانواده ات را در انتظار نگذار. آنقدر تماس گرفتن با خانواده ات برای شما سخت است؟ خانواده ات همیشه به فکر شما هستند دلشان می خواهد شما مثل گذشته آزاد زندگی کنی، شاد باشی و از دنیای آزاد لذت ببری. این حق شماست. حق شما این نیست که خودت را برای هیچ و پوچ از بین ببری! کمی با خودت فکر کن ببین این همه سال با خودت چکار کردی و به کجا رسیدی. با سوادی که شما دارید اگر در دنیای آزاد زندگی می کردی الان بهترین زندگی را داشتی و در کنار خانواده ات می بودی. من برای شما آرزو دارم آن سقف تیره و تار را کنار بزنی و به دنیای آزاد پا بگذاری .
برادرت بهمن هاشمی