پنجشنبه 19 خرداد به مدت دو روز با تلاش خانواده های قربانیان ترور نمایشگاه عکس و پوستر و بنر که بخشی از اسناد جنایات تروریستی و خشونت فرقه مجاهدین خلق برعلیه مردم ایران بود در کشور سوئد و در مقابل دادگاه استهکلم برگزار گردید. در جریان برگزاری این نمایشگاه عوامل اجیر شده فرقه رجوی که از افشای جنایاتشان به هراس افتاده بودند با سلاح سرد و سنگ به محل نمایشگاه حمله ور شدند که بر اثر حمله چماقداران رجوی تعدادی از خانواده های قربانیان و عوامل برگزار کننده نمایشگاه مجروح و روانه بیمارستان شدند. شدت وحشی گری عوامل رجوی به حدی بود که پلیس سوئد که در تمامی این سالیان با آنها مماشات می کرد مجبور به بازداشت تعدادی از آنها گردید.
بکار بردن این میزان از خشونت و وحشی گری آن هم در یک کشور اروپایی که ادعای حمایت از مبانی حقوق بشر و آزادی های سیاسی و اجتماعی را دارد نشان می دهد که افشای جوخه های ترور فرقه رجوی از سال 60 به بعد که طیف های مختلف مخالفین خود را در بر می گرفت و بسیاری از این قربانیان صرفا بدلیل تضاد عقیدتی و سیاسی مورد هدف تروریست های رجوی قرار گرفتند، موج انفجارات مهیب و ترورهای کور در سال 60 در حقیقت بخاطر انتقام از مردم ایران بود. مردمی که در مقابل ماشین ترور رجوی ایستادند و او را وادار به شکست مفتضحانه و فرار زبونانه به فرانسه و گام بعد به عراق نمودند.
رجوی در یک توهم احمقانه و تحلیلی غلط از شرایط جامعه و مردم ایران به هوادارانش چنین القاء کرده بود که با شروع مبارزه مسلحانه و ترور هواداران و نیروهای انقلاب و مسئولین تاثیر گذار دولت می تواند ظرف 6 ماه قدرت را بدست بگیرد ولی وقتی که با مخالفت مردم روبرو شد به ترور و کشتار مردم متوسل شد و در نهایت پناه بردن به آغوش اربابان و پذیرش مزدوری تلاش نمود استفاده از اهرم قدرت های خارجی و استعماری را جایگزین مردم سازد که سرش به سنگ خورد و جز سیاهی و تباهی چیزی نصیبش نشد.
مسعود رجوی در مقطع سال های 58 تا 59 مدعی مبارزه با چماقدارانی بود که بزعم خودش به اجتماعات آزاد نیروهایش حمله می کنند و در یکی از نشست هایش مدعی شد که دولت باید امنیت برگزاری هر مراسمی صرف نظر از هر عقیده و خط مشی سیاسی را تامین کند و در طی سالیان حضورش در اروپا و در دیدار با نمایندگان پارلمان کشورهای مختلف عملا از برگزاری آزادی اجتماعات حمایت کرده بود و خود و فرقه اش را حامی سینه چاک آزادی بیان و اجتماعات معرفی می کرد ولی حملات وحشیانه رور پنجشنبه فرقه اش به محل برگزاری یک نمایشگاه که با بکارگیری خشونت و مجروح کردن عوامل این نمایشگاه صورت گرفت عملا نشان داد که رجوی و فرقه اش هیچ اعتقادی به آزادی اجتماعات ندارند. البته ترس و وحشت رجوی قابل فهم است زیرا در این نمایشگاه با شفافیت جنایات فرقه مجاهدین خلق و قربانیانش در انظار مردم سوئد به نمایش می گذاشت وهمین امر باعث ایجاد موج محکومیت و تنفر در ملا اجتماعی این کشور و دیگر کشورهای اروپایی بر علیه سران این فرقه می گردید.
رستم البوغبیش