سال ها مریم و مسعود تلاش کردند تا با بیان خبرهای کاذب و بی اساس اعضا را فریب داده و در اسارت نگه دارند، به همین منظور هر روز قضیه ی تازه ای را مطرح و اعضا را به جشن و شادی دعوت کردند تا آن ها باور کنند که سرنگونی نزدیک است و ماه آینده در تهران خواهند بود و هر بار که معلوم شد حرفشان بیهوده و باطل بوده و هیچ خبری نیست، برای این که عروسی شان عزا شد و اعضا کم کم می خواهند باور کنند که از اول همه چیز دروغ بوده، دوباره دروغی دیگر و بندی دیگر از انقلاب ایدئولوژیک را مطرح می کردند و دوباره اعضای دربند را با آن فریب دادند اما وقتی خودشان مطمئن شدند که وعده ی سرنگونی وعده ای محال و دست نیافتنی خواهد بود و از استقبال در تهران هم که مدام از آن دم می زدند خبری نخواهد شد و با اعدام صدام و مواضع دولت جدید عراق هم هرگز نمی توانند ار مرز عراق وارد ایران شوند تصمیم گرفتند مسیرشان را عوض کنند و ساز دیگری بزنند. بنابراین با دادن اطلاعات هسته ای ایران و خیانت هایی این چنینی به مردم کشورشان سعی در خوش خدمتی برای کشورهای دیگر کردند تا بلکه آنان هم راضی شوند نام فرقه را از لیست سیاه گروه های تروریستی خارج کنند، اما این کارها هم فایده و نتیجه ای نداشت چرا که اتهامات وارده بر فرقه بیش تر از آن است که دولت های غربی حتی اگر هم کمی روی خوش به رجوی ها نشان دهند، بخواهند از آن ها حمایت کنند! بنابراین این پنبه ی فرقه ای ها هم رشته شد، اما از آن جا که سران فرقه استقامت و پایداری بی نظیری در مزدوری و خیانت دارند تصمیم گرفتند به تغییرات سیاسی کشورهای اروپایی دل خوش کنند، و در انتظار روی کار آمدن افرادی باشند که حداقل 1 درصد به فرقه و ضدیت با مردم ایران تمایل داشته باشند، برای نمونه در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه حتی قبل از خود کاندیدا تبلیغات برای خانم سگولان رویال را آغاز کردند، چرا که فکر می کردند با روی کار آمدن ایشان، به نان و نوایی می رسند. و تصورشان این بود که فرانسه همان فرانسه ی دو دهه پیش است و فرقه هم صرفاً یک گروه اپوزیسیون پناهنده. که اصلاً هم نامش در لیست گروه های تروریستی هر سال شدیدتر از قبل تکرار نمی شود! و به روی خودشان هم نمی آوردند که اگر حتی خانم رویال هم به قدرت برسد، هیچ سودی برای آن ها نخواهد داشت چرا که پرونده شان سیاه تر از این حد و اندازه هاست!
اما دیدیم که خانم رویال هم به قدرت نرسید و باز جشن بی اساس فرقه غزا شد!
اما بهتر است سران گروه بدانند که هیچ حکومتی منافع مردم خود را به خاطر حمایت از یک گروه تروریستی به خطر نمی اندازد حتی اگر در مواردی با دولت ایران به توافق نرسد.