در یک سایت رسمی مجاهدین خلق مطلبی توجهم را جلب کرد و آن اینکه سازمان مجاهدین خلق چهل و دومین سالگرد تاسیس سازمان “خبات کردستان” را تبریک گفته و مطالبی هم در این خصوص نوشته بود. مشابه همین مطالب را در خصوص دیگر گروه ها مانند سازمان چریک های فدایی خلق منتشر میکنند و مطالبی می نویسند.
آیا این سازمانها و برخی چهره های سیاسی که با سازمان مجاهدین خلق ارتباط دارند و از مجاهدین خلق مستمری ماهانه میگیرند میدانند که در پشت پردۀ ارتباط مجاهدین خلق با این سازمان ها و گروه ها و افراد چه حرفهایی از جانب مسعود رجوی و سران این سازمان گفته می شود؟
قطعاً نمیدانند و این گروه ها و افراد به برخی مطالب مجاهدین خلق من جمله تبریکات سالیانه به مناسبت سالگرد تاسیس و غیره بسنده میکنند!
اما در پشت پرده وقتی در نشست های مجاهدین خلق به این گروه ها و شخصیت ها پرداخته می شود، مسعود رجوی که به عنوان رهبر سازمان مجاهدین سخنرانی میکند با کمال وقاحت میگوید:
“این سازمان ها هر کدامشان را که نگاه کنید تعدادشان از انگشتان یک دست و ماکزیمم دو دست بیشتر نیستند، برخی هایشان فقط یک نفر است که در نشست های شورا شرکت می کند.”
رجوی در این خصوص می گوید:
” ما بطور ماهانه به این عناصر کمک مالی می کنیم (حقوق ماهانه) که در مقابل رژیم جمهوری اسلامی کم نیاورده و دوام بیاورند و سر پا باشند، اگر کمک های ما نباشد در عرض یک ماه به تاریخ می پیوندند مثل حزب توده، مثل راه کارگر، مثل فرقان، مثل سازمان فدائیان خلق، یا این افرادی که در شورای ملی مقاومت عضو بودند یا هستند، هر کدامشان ماهیانه شش تا ده هزار دلار حقوق میگیرند.”
همانطور که می بینید رجوی همه این افراد و گروه ها را به زیر سلطۀ خودش در آورده است و از آنها با دادن پول بهره برداری کرده و قصد دارد به اهداف خود برسد و از آنان بعنوان “مقاومت” هم یاد میکند.
رجوی به ظاهر کمک هایی به کسانیکه خود را دوست مجاهدین خلق میدانند و در جلسات آنان شرکت میکنند می پردازد تا بتواند در پروژه هایش از آنان استفاده نماید.
این مهم را رجوی در همه جا مطرح و علنی کرده است تا امر برای شما و سایر دنبال کنندگان مشتبه نشود که مثلا چریک های فدایی خلق عددی هستند یا سازمان خبات کردستان وزنه ای است! ایضاً بقیه سازمان ها و گروه ها .
چیزی به اسم “مقاومت” وجود خارجی ندارد و هر چه هست همانند یک خیمه شب بازی یا در بهترین حالت مانند یک تئاتر در حال اجرا می باشد.
حتی برخی افرادی که از آن شورای خود ساختۀ رجوی جدا شدند دعوای پول یا همان مستمری و حقوق ماهانه داشتند و به گفتۀ خود مسعود رجوی که در نشستی که ما حضور داشتیم که دعوای خودش با آنان را برملا کرد و گفت که :
“میخواستند به حقوقشان اضافه کنم من هم قبول نکردم و گفتم یا همین یا خوش آمدید”!
به گفتۀ رجوی این افراد بسته به میزان تلاش هایشان از شش تا هشت هزار دلار و حتی تا پانزده هزار دلار حقوق میگیرند تا مثلا سالی دو بار در جلسات شورا حضور بهم برسانند و از طرفی به سمت جمهوری اسلامی سوق پیدا نکنند که فردای روزگار علیه مسعود رجوی حرف بزنند، همانند منوچهر هزارخانی و امثالهم !
حتی همین سیاست را در داخل ایران هم به طرق دیگر به اجرا میگذارد. از طریق شبکه های مجازی با برخی افراد تماس برقرار میکنند و با دادن مقداری پول به آنان، تلاش میکنند از آنان یک کلیپ چند ثانیه ای تهیه نموده و در تلویزیون و سایت های خودشان به نام مقاومت یا کانون های شورشی استفاده کنند، غافل از اینکه به چند روز نمی کشد که این افراد توسط دستگاه های امنیتی دستگیر شده و اعتراف میکنند که گول خورده اند.
تمام این مغلطه کاری ها و کنش و واکنش های بی خاصیت تبلیغات رجوی به خاطر این است که بگوید چیزی به اسم “مقاومت علیه حاکمیت در ایران” وجود دارد و این کسانیکه در داخل یا خارج از ایران فعالیت میکنند اعضای مقاومت هستند.
در طی سالیان گذشته تعداد افرادی که از این شورا جدا شدند کم نبوده ولی رجوی از قصد برخی را علنی نمیکند. بر اساس گفته های رجوی جدا شدن و به قول رجوی اخراج این افراد اغلب بخاطر پول بوده و آنان درخواست های غیر واقعی داشتند که رجوی قبول نکرده که پرداخت کند و آنان نیز بساط مقاومت خود را جمع کرده و پی کارشان رفته اند. البته رجوی مطرح میکند که آنان را اخراج کرده است، چون فرق میکند بین کسی که خودش رفته یا بیرون انداخته شده است.
نباید گول قدرت نمایی های کاذب رجوی را خورد و فکر کرد که واقعاً صحنه دست آنان است. اگر اینگونه بود که الان وضعیت سازمان مجاهدین خلق این نبود که استراتژی آنان به درگیر شدن با چند عضو سابق خود تبدیل گردد.
البته از طرفی این ظرفیت و پتانسیل باقی مانده رجوی را نشان میدهد. یعنی تنزل از استراتژی سرنگونی جمهوری اسلامی به استراتژی مبارزه با جداشدگانی که قصد افشای چهره واقعی رجوی را دارند.
بخشعلی علیزاده