نامه مدیر عامل انجمن نجات به جوزپ بورل فونتلس

نماینده عالی سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا

آقای جوزپ بورل فونتلس
نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجه و امنیت

با سلام و عرض احترام

ابراهیم خدابنده مدیر عامل انجمن نجات در ایران هستم. انجمن نجات یک نهاد غیر دولتی حقوق بشری متشکل از خانواده هایی است که عزیزانشان در اردوگاه بسته و دورافتاده سازمان مجاهدین خلق در آلبانی گرفتار هستند. بر اساس ضوابط و مناسبات فرقه ای در داخل سازمان مجاهدین خلق، اعضا از هرگونه ارتباط با خانواده های خود محروم بوده و پایه ای ترین حقوق انسانی آنان نقض می گردد.

حتماً در جریان تنش ها و چالش های این روزهای دولت های آلبانی و ایران هستید. ما تلاش می کنیم تا به دور از مسائل سیاسی، فقط بر روی اهداف حقوق بشری خود تمرکز نماییم اما نوع کار و اهداف ما ایجاب می نماید تا نسبت به تحولات سیاسی در آلبانی، که بسیار برای خانواده ها نگران کننده است، بی تفاوت نباشیم.

چندی پیش میزگردی در خصوص تنش های اخیر در شبکه تلویزیونی SYRI در آلبانی برگزار گردید. پنج مهمان کارشناس با نظرات متفاوت در میزگرد شرکت کرده بودند. موضوع میزگرد “تهدیدات احتمالی آینده ایران علیه آلبانی” بود. یکی از کارشناسان به صراحت عنوان داشت که ایران تهدیدی برای امنیت ملی آلبانی نیست، بلکه حضور و فعالیت های غیرمتعارف سازمان مجاهدین خلق در این کشور تهدیدی برای امنیت ملی آلبانی به حساب می آید زیرا پیش از اقدامات تروریستی و خرابکارانه فرقه رجوی در داخل ایران که از آلبانی هدایت می شوند چنین تنش هایی وجود نداشت.

من به نمایندگی از خانواده های چشم انتظار نامه ای برای آقای ادی راما نخست وزیر آلبانی نوشتم که ضمیمه است. در پایان این نامه به سه خواسته بسیار حیاتی و مهم خانواده ها اشاره کردم که عبارت بودند از:

1. برچیده شدن مناسبات فرقه ای در داخل اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی
2. رعایت پایه ای ترین حقوق انسانی در خصوص اعضا در این اردوگاه
3. وصل ارتباط اعضای سازمان مجاهدین خلق با دنیای بیرون علی الخصوص خانواده هایشان

این خواسته های مشروع و به حق تمام خانواده ها طی این سالیان بوده و خواهد بود و از آن کوتاه نخواهند آمد و دست از تلاش نخواهند کشید.

سازمان مجاهدین خلق درد و رنج فراوانی را به خانواده های اعضا تحمیل کرده است. اکثر خانواده های چشم انتظار به دلیل فشارهای روحی ناشی از فراق سالیان دراز، در اثر استرس و ترس و نگرانی، سلامت خود را به طور کامل از دست داده و برخی قبل از دیدار با عزیزان خود به دلیل این تألمات مرحوم گردیدند.

مادران اعضای محبوس در اردوگاه فرقه رجوی در آلبانی، فی الواقع قربانیان فراموش شده ای هستند که فریادرسی ندارند. آنان می دانند که فرزندانشان کجا هستند ولی هیچ گونه امکان ارتباطی با آنان به دلیل ممانعت های سران فرقه رجوی تحت حمایت دولت آلبانی، ندارند.

هرچه تنش بین دولت آلبانی با دولت ایران بیشتر باشد سازمان مجاهدین خلق در سایه این تنش ها می تواند اعضای مغزشویی شده خود را بیشتر استثمار کند و تهدیدات خود را برای کل اروپا به طور عام و کشور آلبانی به طور خاص عملی سازد.
تنها گروهی که از تنش بین ایران و آلبانی سود می برد و خواهان دامن زدن به این تنش هاست سازمان مجاهدین خلق است. فرقه رجوی تلاش می کند تا دولت ایران را در برابر دولت آلبانی قرار دهد تا بدین ترتیب پای آمریکا هم به میان کشیده شود تا شاید در سایه این تضادها و تقابلات به حاکمیت ایران برسد.

مسعود رجوی رهبر پنهان سازمان مجاهدین خلق، در شرایطی که همه تلاش می کنند تا از تنش ها بکاهند، اخیراً در پیامی به تاریخ 22 شهریور 1401 به کانون های شورشی (تیم های ترور) در داخل ایران، با عنوان “هوشیاری و آماده ‌باش برای کانون ‌ها و جوانان شورشگر در سراسر کشور”، خواسته است تا با تمام توان به کشتار و تخریب در داخل ایران بپردازند. سازمان مجاهدین خلق مثل قارچ بی ریشه تنها در شکاف تنش ها و تضادها می تواند رشد کند.

شما به عنوان هماهنگ کننده سیاست خارجی و امنیت در اروپا ضروری است تا به مقامات دولت آلبانی یادآور شوید که دولت آلبانی (که خواهان ورود به اتحادیه اروپاست) و همچنین دولت ایران، از وضعیت موجود سود نمی برند و فقط سازمان مجاهدین خلق که خواهان تنش های موجود می باشد از آن سود می برد.

رونوشت به:
خانم ماریا اشمید دبیر کل سرویس اقدام خارجی اروپا EEAS
آقای مارکوس کورنارو – مشاور اول دبیرکل سرویس اقدام خارجی اروپا EEAS
مقامات آلبانی و رسانه ها

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا