برادر عزیزم فرزین جان سلام
امیدوارم حال شما خوب باشد. من چندین نامه برایت ارسال کردم ولی تا الان شما جوابی به من نداده ای. من نگرانت هستم. هیچ اطلاعی ندارم که در کمپی که زندگی می کنی به لحاظ جسمی در چه وضعیتی هستی. بعضی وقتها با خودم خلوت می کنم و به خودم می گویم فرزین بطور ناگهانی غیبش زد او را برای یک لحظه ندیدم که با او خدا حافظی کنم .. برادر ها هیچ وقت از هم جدا نمی شوند. خاطراتی که با هم داشتند همیشه زنده می مانند.
فرزین جان می دانم در کمپی که هستی تصمیم گرفتن برای شما سخت است . اتفاقاً سئوال من هم از شما همین است. شما که برای خودتان نمی توانید تصمیم بگیرید چرا خودت را در کمپ زندانی کردی چرا چشمانت را باز نمی کنی و ببینی اطرافت چی می گذرد . من برادرت هستم و دلم به حالت می سوزد نمی توانم ببینم برادرم در کمپ بسته خودش را دارد از بین می برد . من برادر بزرگ شما هستم خواسته من از شما این است که از این کمپ بسته و این زندان مادام العمر بیرون بزنی و آزاد زندگی کُنی.
برادرت – بهمن هاشمی