بالاخره پس از سالها اسارت و تحمل زجر و فشار روحی و جسمی ناشی از بیگاری اجباری در مناسبات مجاهدین خلق با طراحی و برنامه ریزی که از قبل کرده بودم موفق به فرار از مقر اشرف شدم و به کمپ تیف که توسط آمریکایی ها برای اعضای جدا شده مهیا شده بود، رفتم .
به محض ورود به کمپ، افسر آمریکایی که مسئول کمپ بود نزد من آمد و یکسری تصویر از سران فرقه مجاهدین خلق از جمله حسین مدنی، مهوش سپهری (نسرین)، مهری، ژیلا دیهیم، مهناز شهنازی، ثریا شهری، رویا احمدی، حوری سیدی، گیتی گیوه چیان و … که همگی از سرکوبگران اصلی رجوی بودند به من نشان داد و سوال کرد که آیا آنها را می شناسم؟
جوابم مثبت بود. افسر مربوطه اظهار داشت در ملاقاتی که فهیمه اروانی و مژگان پارسایی با آنها داشتند مدعی شدند تمامی این افراد بیمار و از کارگران آشپزخانه اشرف هستند که به قصد معالجه از نیروهای آمریکایی درخواست کردند در اسرع وقت آنها را به اروپا اعزام نماییم و در ادامه گفت: هم اکنون این افراد به بغداد منتقل شدند و بلافاصله به اروپا انتقال داده خواهند شد.
وقتی من متوجه این موضوع شدم به مسئول کمپ تاکید کردم افرادی که در عکس ملاحظه می کنید نه کارگر آشپزخانه هستند و نه بیمار بلکه همگی از مسئولین تراز اول و از عوامل اصلی مجاهدین هستند و قصد دارند با فریب نیروی های آمریکایی آنها را از عراق فراری بدهند. وقتی افسر امریکایی متوجه رکب مجاهدین شد بسیار متعجب شد و سریعا برای بازگشت افراد مذکور اقدام کرد. جالب آنکه همه افراد مورد نظر که قصد فرار از عراق را داشتند مجددا پس از آشکار شدن رکب سرکردگان مجاهدین به کمپ اشرف مسترد شدند.
این موضوع تنها بخشی از اندک کلاهبرداری و عوام فریبی مجاهدین است که نشان میدهد خط مشی مجاهدین از هیچ اسلوب منطقی و انسانی برخورد نمی باشد.
فتح اله اسکندری