جلسه یک صدوبیست و دوم گفتگوهای حسین مهری با سعید شاهسوندی در رادیو صدای ایران که قرار بود به ادامه بحث انقلاب ایدئولوژیک اختصاص یابد، به پاسخگویی شاهسوندی به اتهامات یک عضو سازمان مجاهدین خلق اختصاص یافت. یک خانم طرفدار یا عضو مجاهدین با طرح اتهامات و سوالاتی در خصوص چگونگی نجات شاهسوندی، همکاری با جمهوری اسلامی، لو دادن هسته های مقاومت داخل ایران، شناسایی یک عضو سازمان در کرمانشاه و مشارکت شاهسوندی در اعدام دو تن از اعضای سازمان در زندان اوین ایشان را به پاسخگویی در این مسائل فراخواند. همچنین این شنونده شاهسوندی را تهدید کرد، در فردای پیروزی مجاهدین باید در انتظار محاکمه و مجازات باشد. شاهسوندی در پاسخ به ادعاهای این خواننده ضمن اشاره به افشاگری های مجاهدین در شماره های 331 و 313 نشریه مجاهد اظهار داشت؛
این سوالات و اتهامات چیزی فراتر از مطالب این نشریات که مشخصا مجاهدین بدون استناد و مدرک مشخص مطرح نموده اند، نیست. شاهسوندی در ادامه ضمن تشریح نحوه دستگیری خود در عملیات فروغ جاویدان و مکاتبات خود با رجوی قبل از این عملیات مدعی شد، مجاهدین پیش از هر گونه اطلاعی از وضعیت من به همسرم اعلام می کنند سعید رستگار شده و به این ترتیب با خونش گناهان خود را شسته است. شاهسوندی دلیل این اقدام را جدایی همسرش از مجاهدین و تلاش دوباره سازمان برای جذب او و احتمالا وادار کردن او به ازدواج مجدد و سوء استفاده برشمرد. شاهسوندی با اشاره به نواری که مجاهدین ادعا می کنند مشارکت او در اعدام اعضای مجاهدین را اثبات می کند، اظهارا داشت؛ امیدوارم این نوار هر چه زودتر توسط مجاهدین پخش شود و با پخش آن بنده خفه خوان بگیرم. وی در توضیح نوار صدای او از داخل زندان اظهار داشت؛ من برای اطلاع به همسرم از باب اینکه زنده هستم و به این وسیله جلو سوء استفاده سازمان را بگیرم بر اساس یک حق تعریف شده و قانونی تلفنی با همسرم تماس گرفتم و خبر زنده بودن خود را به اطلاع او رساندم. همسرم در آن زمان در داخل خانه یک گروه از اعضای جداشده سازمان مجاهدین خلق بود. یک عضو ظاهرا جداشده سازمان به نام مستعار قلی و با نام حقیقی حسین بهادر نوار ضبط شده را به دلایلی در اختیار سازمان مجاهدین قرار می دهد. نواری که مجاهدین به استناد آن ادعا می کنند من با جمهوری اسلامی در اعدام و لو دادن هسته های مقاومت همکاری کرده ام از دل همین گفتگوی شخصی با همسرم که توسط قلی سرقت شده بیرون آمده است.
شاهسوندی در بخشی دیگر از اظهاراتش با اشاره به کتاب خاطرات ایرج مصداقی یکی از اعضای سازمان مجاهدین که مدت ده سال را در زندان های ایران سپری کرده و اتفاقا در مقطع سال های 67 نیز مسئول بند 2 زندان اوین بوده مدعی شد؛ این عضو سازمان در خاطرات خود به صراحت اذعان داشته؛ شاهسوندی آنگونه که مجاهدین ادعا می کنند اساسا هیچگاه در زندان اوین نبوده است و من او را در زندان اوین ندیده ام. شاهسوندی همچنین اظهار داشت من آرزو می کنم روزی مجاهدین به ادعایشان وفا کنند و نوار مورد نظر خود را حداقل جهت اطلاع مردم و افراد خود پخش کنند. قرار است شاهسوندی در ادامه این گفتگوها به مابقی اتهامات این شنونده صدای رادیو ایران پاسخ بدهد. به احتمال قریب به یقین آقای شاهسوندی به این مهم التفات دارند که مجاهدین برای خنثی نمودن و یا حداقل کاهش بخشی از تاثیر روشنگری هایشان به حربه های مختلف و متنوعی متوسل می شوند. واکنش این شنونده آنگونه که از محتوای اظهاراتش بر می آمد، نیتی جز این را تداعی نمی کرد. کمااینکه اختصاص همه وقت برنامه به پاسخگویی آقای شاهسوندی و تاخیر افتادن بحث انقلاب ایدئولوژیک همان هدفی بود که این شنونده دنبال می کرد و در نهایت هم به هدفش رسید. حتی ممکن است این خانم یا افراد دیگری با مطرح کردن مباحث حاشیه ای و حساس تر هفته ها شما را در پشت شبهای انقلاب ایدئولوژیک معطل کنند. بعلاوه ممکن است در این رابطه عده ای هم واقعا سوالاتی از آقای شاهسوندی داشته باشند. به نظر می رسد، اختصاص یکی دو جلسه برای طرح این سوالات در پایان بحث انقلاب ایدئولوژیک منطقی ترین راه حل برای هر دو طرف است.
