پیام نوروزی مرضیه حسینی به زهرا حسینی از اعضای اسیر مجاهدین خلق

زهرا جان سلام، با تبریک سال نو، امیدوارم سالم و تندرست باشید.

ای کاش میشد لحظه تحویل سال نو کنارمان بودی و سالیان غم دوری ات را به شادی تبدیل میکردی. لحظه تحویل سال نو ما همه خانه پدری پیش بابا و مامان پیرمان بودیم که جایت خیلی خالی بود. زهرا جان نه تنها ما در ایران چشم انتظارت بودیم بلکه سعید و بچه هایت هم در آلمان چشم براه تو بودند و هستند. آره خواهرم فرزندت سعید را می‌گویم که دو فرزند دارد. که متاسفانه هیچوقت نوه هایت را ندیدی.

راستی چگونه فریبت دادند و مغزشویی شدی که خانواده را فراموش کردی؟! طوریکه اجازه نداری ولو یک تماس تصویری با خانواده ات بگیری و از حال و احوال شان جویا شوی. نتوانی از پدر و مادر و خواهران و برادرت و همچنین از فرزند و نوه هایت بپرسی و شادمان شوی! واقعا دلتنگ شان نیستی!؟ واقعا از مناسبات فرقه ای مجاهدین که تماما ضد خانواده هستند خسته نشدی!؟

ما ایرانیان مطابق رسم و رسوم در هر مناسبتی خاصه ایام عید کنار هم هستیم و جشن میگیریم و شادی میکنیم .زهرا جان شما چی!؟ بجای همنشینی با خانواده ات، دور مریم رجوی جمع میشوید و تکرار مکررات! خسته کننده و بدون عشق!

زهرا جان به تازگی خبر درگذشت عضوی از مجاهدین بنام مریم محمد را شنیدم که خیلی ناراحت و نگران عاقبت تو شدم. یعنی تو هم می خواهی خدای نکرده در غربت و بدور از خانواده به چنین سرانجامی گرفتار شوی و داغ در دلمان بگذاری که فکر نکنم مریم رجوی ککش هم بگزد و لابد خوشحال هم می‌شود که مثلا مجاهدی دیگر در رکابش به قربانگاه رفته است!

زهرا جان هنوز دیر نشده است و فقط اراده برای تصمیم نهایی می خواهد که از مجاهدین جدا شوی و نزد خانواده ات برگردی و دستکم بروی نزد فرزند و نوه هایت در آلمان زندگی کنی.

ما هم همه جوره حمایتت میکنیم و عاشقانه در کنارت می مانیم.

خیلی دوستت داریم عزیز دل خواهر
خواهرت مرضیه
با من تماس بگیر لطفا
۰۹۱۱۶۱۹۷۰۲۴