حمایت از دخالت خارجی از جمله استراتژی‌های کلان گروه تروریستی مجاهدین خلق است؛ در ۱۷ خرداد ۱۳۶۵ مسعود رجوی به همراه تعداد کثیری از اعضای فرقه مقیم فرانسه به عراق رفته و با تشکیل واحد نظامی تروریستی شریک جرم صدام در جنگ تحمیلی علیه مردم ایران شد.
در تاریخ سیاسی کشورهای جهان به ندرت به موردی بر می‌خوریم که یک گروه سیاسی مخالف نظام کشورش، با دشمن بیگانه که به خاک کشورشان حمله کرده ائتلاف کند و همین موجب حیرت و نفرت همگانی نسبت به فرقه رجوی شد.
پس از مذاکراتی مقدماتی بین رجوی و طارق عزیز در پاریس، ۱۷ خراد ۱۳۶۵، رجوی وارد بغداد شد و طی فراخوانی نیروهای باقی مانده را به عراق فراخواند.
مجاهدین با در اختیار گرفتن زمینی که صدام از عشایر عراقی در استان دیاله غصب کرده بود، اردوگاه اشرف را در سال ۶۵ تأسیس کردند.
رجوی با تشکیل ارتش آزادی بخش ملی در اشرف مدعی بود که سازمان از مرحله ترور و جنگ‌های شهری گذر کرده و اکنون می‌تواند در جنگ کلاسیک البته با پشتیبانی ارتش صدام بر علیه ایران شرکت کند.
اما صدام حسین با حملهٔ یک ائتلاف بین‌المللی به رهبری ایالات متحده و بریتانیا به عراق در ۲۹ اسفند ۱۳۸۱ (۲۰ مارس ۲۰۰۳) سقوط کرد و فرقه رجوی در بیابانهای عراق به دنبال آویزان شدن از ارتش آمریکا بر آمد و نهایتاً نیز این آمریکا بود که تصمیم گرفت مجاهدین را خلع سلاح کند و با انتقال به آلبانی در شکل دیگری بر علیه ایران مورد استفاده قرار دهد.
در دوران حضور مجاهدین در خاک عراق، رجوی در ارتباط تنگاتنگ با استخبارات عراق بود و پس از سقوط صدام، فیلم‌هایی از دیدارهای مکرر نمایندگان سازمان با بلندپایگان دستگاه امنیتی رژیم صدام به دست آمد که در مستندی با عنوان “گرگ‌ها” در سال‌های پیشین در دسترس مردم قرار گرفت.
نویسنده : سعید پارسا