به رسم اصیل ایرانی که در ایام عید نوروز اقوام و بستگان با هم دید و بازدید دارند، انجمن نجات سمنان نیز از آنجا که با خانواده ها نزدیکی و قرابت زیادی دارد بر خود واجب و لازم میداند که هر ساله این سنت ایرانی را بجا آورده و به هر طریق بسته به امکان دیدار چه حضوری یا تلفنی یا پیامهای نوروزی با خانواده ها در ارتباط باشد.
امسال نیز علاوه بر رد و بدل شدن پیام های تبریک نوروزی میان اعضای خانواده بزرگ انجمن نجات و تماس تلفنی میان برخی ، به همراه اعضای انجمن نجات سمنان به دیدار تعدادی از خانواده های عضو انجمن رفتیم. در این دیدارها برخی خانواده ها، خواهران، برادران به ذکر خاطراتی از ایام گذشته در مورد عزیزان گرفتارشان پرداختند و همزمان اشکهایشان جاری میشد و برای رهایی و نجات عزیزان خود دست به دعا بر میداشتند.
خانم کریمی از رابطه صمیمی خود با خواهر اسیرش میگفت و اظهار میداشت از وقتی خواهرم در کنارم نیست احساس میکنم هیچ تکیه گاهی ندارم و امیدوارم خدا صدای من را بشنود و برای وصال دوباره مرا مورد رحمت خود قرار دهد .
جواد نصیری نیز با اشک و دلتنگی از رابطه صمیمی خود با هادی برادرش میگفت و از خصوصیات مثبت و انسان دوستی هادی در آن زمان که جوان بود و در ایران بود یاد میکرد .
دامغانیان نیز در این گفتگو بیاد عزیزش که در چنگال فرقه رجوی گرفتار است افتاد و با آه و افسوس میگفت ای کاش عمه هم در کنارمان بود و از وجود مهربانش لذت میبردیم. انگار که در جمع خانوادگی همیشه یکی را کم داریم .
در حین این دیدارها با آقای ابوالقاسم سعدالله ملاقات کردیم که برادرش ابوالفضل سالهاست در فرقه رجوی اسیر میباشد و این برادر به امید بازگشت ابوالفضل با تمام عشق و علاقه در باغ کار میکند و چه فضای سر سبز و دل انگیزی را ساخته است.
ابوالقاسم در حاشیه شهر سمنان باغ بزرگی دارد که تقریبا بیشتر مایحتاج منزل را از میوه و سبزی گرفته تا صیفی جات تامین میکند. ایشان اصرار داشت که از او در میان همین باغ عکس بگیریم و در سایت انجمن نجات درج کنیم تا شاید برادرش به یاد خانواده افتاده و با عشق وطن و تمام زیبایی هایش، خانواده و آغوش گرم و این فضای سرسبز را در تصویر ببیند و اراده کند تور اختناق تشکیلات رجوی را از هم پاره کرده و به دنیای آزاد پا بگذارد .
و خلاصه اینکه با هر کدام از خانواده ها که به گفتگو نشستیم تمام دلتنگی شان را درک می کردیم و در این احساس شریک بودیم. با توکل به خداوند منان و توجه به چشم انداز اضمحلال تشکیلات فرقه رجوی و قدرت خلل ناپذیر خانواده ها همه امید داریم که در آینده ای نه چندان دور حصارهای این تشکیلات فروریخته و درب های این قفس گشوده شود و اسیران ما از چنگال فرقه رجوی آزاد شوند. در پایان هر دیدار با خانواده ها برعهد و پیمان خود برای تلاش و فعالیت در جهت رها سازی این عزیزان تاکید داشتیم.
به امید رهایی همه اسیران در بند فرقه رجوی