یک کارشناس آلبانیایی معتقد است گروه تروریستی مجاهدین خلق دیگر آن کارآیی سابق را برای غربی‌ها ندارد و در حال حاضر باری بر دوش اروپاست.
در روز‌های گذشته اخباری منتشر شد که نشان می‌داد نیرو‌های امنیتی آلبانی با ورود به محل استقرار گروه تروریستی مجاهدین برخی از وسایل و مدارک نامتعارف آن‌ها را ضبط کرده و با خود برده است. طبق گفته پلیس آلبانی آن‌ها گزارش‌هایی را دریافت کرده بودند که نشان می‌داد اعضای این گروه تروریستی در حال انجام برخی فعالیت‌های غیرمعمول در مقر خود هستند از این رو وارد کمپ شده که در جریان این ورود و درگیری میان نیرو‌های پلیس و اعضای این گروه یک نفر کشته و تعدادی از آن‌ها زخمی شدند.
باشگاه خبرنگاران جوان در مصاحبه با جورجی تاناسی، استاد دانشگاه و فعال سیاسی از آلبانی به شرح جزئیات این ماجرا از زبان فردی که سال‌ها این گروه و فعالیت‌های آن را از نزدیک می‌شناسد پرداخته که در ذیل مشروح آن از نظرتان می‌گذرد.
– دلیل ورود نیرو‌های پلیس آلبانی به داخل کمپ مجاهدین چیست؟
جورجی تاناسی: در واقع پلیس آلبانی وارد کمپ نشد. پلیس آلبانی به گروه تروریستی مجاهدین حمله نکرد. عملاً پلیس آلبانی در حال اجرای حکم دادگاه بود، یعنی حکم بازرسی و توقیف. اعضای گروه تروریستی مجاهدین به دستور فرماندهان عالی خود به افسران پلیس حمله کردند تا از توقیف رایانه ها، تبلت ها، سرورها، لپ تاپ‌ها و … جلوگیری کنند. در ژوئیه ۲۰۲۲ هم، افسران پلیس، اماکن سازمان غیردولتی ایرانی-آلبانیایی آسیلا و همچنین آپارتمان‌های تعدادی از ایرانیان ساکن این کشور را بازرسی کردند. آن‌ها رایانه ها، لپ تاپ ها، تلفن‌های هوشمند و … و همچنین مقادیر اندکی پول (لک آلبانی و یورو) را ضبط کردند. هر یک از اعضای آسیلا به طور مسالمت آمیز، با کمال میل و مجدانه با ماموران پلیس در این بازرسی‌ها همکاری کردند. مشکل این است که گروه تروریستی مجاهدین قانون آلبانی را امری اختیاری می‌داند. آن‌ها تصمیم می‌گیرند از قانون کشور اطاعت نکنند. آن‌ها نافرمانی را انتخاب می‌کنند، زیرا آن‌ها خود را فراتر از قانون می‌دانند.
بسیاری از سیاستمداران غربی گروه تروریستی مجاهدین را دارایی، ابزار و سلاحی گرانبها علیه ایران می‌دانستند. متأسفانه برای آن‌ها این گروه تروریستی و فرقه رجوی ثابت کرد که بیشتر یک بار به دوش غرب است تا یک دارایی. برای همین است که حالا مانند یک سرمایه گذار دقیق، کشور‌های اروپایی، از جمله آلبانی، در تلاش هستند تا از شر باری به نام فرقه رجوی خلاص شوند. مشکل واقعی این است که کشور‌های اروپایی می‌توانند گروه تروریستی مجاهدین را به شرط مفید بودن (پراگماتیسم) تحمل کنند ولی این گروه حتی این کار هم نتوانست برای غرب انجام دهد و خود را بی فایده نشان داد، زیرا تغییر ساختار سیاسی و حکومتی در تهران در گوشه و کنار به یک رویا تبدیل شد. غرب با این گروه تروریستی همانند ابزاری نگاه می‌کند که تا زمانی که مفید است می‌تواند در کنار غرب باشد در غیر این صورت به زباله دان تاریخ ختم خواهد شد.
– دلیل اصلی اینکه گروه مجاهدین دیگر نمی‌توانند در کشور‌های اروپایی احساس آرامش داشته باشد چیست؟
جورجی تاناسی: گروه مجاهدین در حال حاضر به دو دلیل اصلی در اروپا دیگر احساس امنیت نمی‌کند؛ یکی اینکه این گروه در طول این سال‌ها نشان داده که نمی‌تواند به عنوان سلاحی علیه ایران برای غربی‌ها کارآیی داشته باشد و آن بازدهی که غربی‌ها از این گروه تروریستی انتظار داشتند در طول این سال‌ها به دست نیامده است. برای همین است که غرب به این نتیجه رسیده که دیگر برای سلاحی بی بازده بیش از این هزینه نکند. دلیل دوم هم این است که گروه تروریستی مجاهدین به عنوان یک به اصطلاح سازمان و تشکیلات تا به حال دردسر‌های زیادی برای اروپایی‌ها داشتند آن‌ها در طول این سال‌ها به انواع کار‌های خلاف و جنایات در کشور‌های اروپایی دست زده اند؛ در جرم و جنایت‌های زیادی حضور داشته اند، در قاچاق مواد مخدر به اروپا نقش داشته اند در جعل اسناد، گذرنامه ها، قاچاق انسان در اروپا نقش داشته اند بنابراین بدیهی است که این گروه پر از جنایتکاران و اراذل و اوباش نباید از حضور نیرو‌های پلیس در محل استقرار خود احساس امنیت کند و از طرفی هم دیگر حنای این جمعیت برای اروپایی‌ها رنگ باخته است.
– آیا غرب از حمایت چند دهه خود از این گروه احساس پشیمانی می‌کند؟
جورجی تاناسی: نمی‌دانم می‌شود نامش را احساس پشیمانی گذاشت یا خیر، ولی می‌دانم که دیگر از سرمایه گذاری کردن بر روی این گروه تروریستی پشیمان شده اند و دیگر امیدی به بازدهی و نتیجه گرفتن از طریق این گروه ندارند. اروپایی‌ها امروز دیگر تمایلی به حمایت‌های مالی هنگفت به مانند گذشته از اعضای این گروه حتی از رئیس‌های آن ندارند و آن‌ها به ابزاری بی مصرف برای غرب تبدیل شده اند.
– رابطه میان غرب و گروه تروریستی مجاهدین تا به کجا می‌تواند ادامه داشته باشد؟
جورجی تاناسی: تنها چیزی که از آن اطمینان دارم این است که گروه راهی برای بازگشت برای خود باقی نگذاشته است. بسیار بعید است با اصلاحاتی بتواند جایگاه قبلی را در غرب برای خود بازیابی کند. این گروه حتی دیگر توان لازم را برای تبدیل شدن دوباره به عروسک خیمه شب بازی غرب ندارد. اعضای آن یا از بیماری‌های جسمی رنج می‌برند یا از اختلالات روانی. ولی آنچه در طول این دهه‌ها برای همه ثابت شده این است که گروه تروریستی مجاهدین هیچ ایدئولوژی جز دست و پا زدن برای بقا ندارد، آن هم به هر قیمتی. آن‌ها در طول این سال‌ها ابزار‌های کثیف زیادی در اختیار داشتند تا از آن برای این بقا استفاده کنند. آن‌ها قبلاً برای اینکه نوکر و در خدمت صدام باشند کرد‌ها را قتل عام می‌کردند حالا برای رسیدن به برخی اهداف شوم خود آن‌ها را برادر خود می‌نامند! قبلاً از پلیس آلبانی به خاطر تامین امنیتشان تشکر می‌کردند، ولی امروز آن‌ها را فاشیست‌هایی می‌دانند که به آن‌ها حمله ور شده اند. این گروه همان‌هایی بودند و هستند که به خاطر پول و وعده‌های پوچ به کشور خودشان حمله ور شدند و هموطنان خود را کشتند. آن‌ها از این که در خدمت صدام باشند و به عنوان نوکر و فرمانبردار با او همکاری کنند احساس رضایت می‌کردند. آن‌ها در واقع راهزن‌هایی هستند که غارت کشورشان را جایگزین انقلاب و ایدئولوژی‌های آن کردند.
جورجی تاناسی، محقق، پژوهشگر و استاد دانشگاه در آلبانی است که سال‌ها تحقیقات گسترده‌ای را در مورد گروه مجاهدین خلق انجام داده و بار‌ها توسط اعضای این گروه تهدید به مرگ شده است. وی بار‌ها تحلیل‌های زیادی را در مورد نوع فعالیت و ماهیت گروه مجاهدین نوشته و در رسانه‌های جهان منتشر کرده است. وی از جمله افرادی است که سخنرانی‌های زیادی را با موضوع ماموریت مجاهدین و اهداف آن‌ها در نشست‌ها و همایش‌های مختلف انجام داده است.