سازمان مجاهدین خلق روزهای سخت و شکننده ای را در خردادماه گذراند. بازرسی پلیس آلبانی از کمپ اشرف 3 از یک طرف و ممنوعیت برگزاری شوی سالانه شان در فرانسه از طرف دیگر آنها را به قدری برآشفت که به هر دری زدند تا حداقل اجازه یک تجمع ایستاده خیابانی را بگیرند تا اندکی آبروی رفته را به وی بازگردانند.
رهبران مجاهدین خلق به هر ترتیبی بود با لابی گری مجوز یک تجمع محدود را گرفتند و با تطمیع مالی گسترده برخی از نمایندگان بازنشسته بالاخره تجمعی در فرانسه برگزار کردند. اما مثل همیشه کاری که از آن عاجز ماندند متقاعد کردن ایرانیان برای شرکت در این تجمع بود. این گروه خائن و تروریست هیچ آبرویی پیش ایرانیان از هر طیف و دسته ای ندارند و به همین دلیل مجبورند همیشه با وعده تور اقامتی و تفریحی و با بن غذا و دادن باج های دیگر از تعدادی پناهجو با ملیت های مختلف و از جمله اوکراین، آفریقا، سوریه را به تجمع شان بکشانند تا خوراک تبلیغاتی شان فراهم شود. غافل از آنکه خودش ضد تبلیغ است. اینکه خود را نماینده مردم ایران معرفی کنی اما تجمعی برگزار کنی که از سخنان گرفته تا شرکت کنندگان همه خارجی باشند!
طبق گزارش خبرگزاری های خارجی که با این افراد در محل تجمع مصاحبه کرده بودند نود درصد این شرکت کنندگان از علت تجمع اطلاعی نداشتند و پرچم های کشورهای خودشان را در این مراسم بهمراه داشتند و مشخص گردید فقط بخاطر استفاده از امکانات تفریحی و خوش گذرانی و صرف چند وعده غذای مجانی در این گردهمایی حضور بهم رسانیده بودند.
سرنوشت رقت بار فرقه مفلوک رجوی به جایی رسیده است که برای چند روز ادامه زندگی خفیف خائنانه و خوش رقصی و مزدوری برای اربابان خود دست به هر آبروریزی و ترفند کثیفی می زند. این سرنوشت عبرت آمیز جریانی است که روزی ادعای مجاهدت برای خلق قهرمان ایران را داشت و اکنون به نقطه ای از انزوای اجتماعی و سیاسی در نزد مردم ایران رسیده که در جریان برگزاری میتینگ های آنها یک ایرانی شرافتمند و وطن پرستی شرکت نمی کند و تاریخ این چنین خائنین را مجازات و از صحنه و قانونمندی های اجتماعی حذف می کند.
طالب فرحان