برخی از ایرانیان شیفته آمریکا و بعضی از آن متنفرند ، به نظر می رسد مفقوده و نیاز راهبردی ما نه تنفر و نه شیفتگی ، بلکه شناخت آمریکا به خصوص تحولات داخلی آن در دهه اخیر می باشد.
از آنجا که آمریکا در شرق و غرب و جنوب کشور ما حضور فعال نظامی ــ امنیتی دارد و اکنون دیگر در همسایگی ما قرار گرفته این شناخت اهمیت بیشتری پیدا می کند.
سایست های محافظه کاران جدید در آمریکا اگر چه مبارزه با تروریسم نامیده شده است اما خود در دام تروریسم افتاده و در عراق و افغانستان دهها مشکل برای خود درست کرده اند.
مردم کشورهای منطقه بخصوص عرب زبان وقتی متوجه می شوند که قربانی دولت های حاکم هستند و جز فقر و گرسنگی در آنجا حاکم نیست شورش از تضاد با امریکا می بینند و خود را قربانی دهه های اخیر دانسته و به برج های تجاری در نیویورک و مقر پنتاگون حمله می کنند و اینکه این چه مشکلی از مشکلات جهان امروزی را حل خواهد کرد ؟ مردم بی گناه آمریکا را قربانی خود می کنند.
در این راستا نیز تروریستها همچنان در این عمل جنایتکارانه 11 سپتامبر خوشحالی و پایکوبی کردند ، مریم رجوی در محل اقامتش به جشن و سرور پرداخت و شوهر سابقش جلسه ویژه در اشرف ترتیب داد و با اعضای خود جشن گرفت و به نام قهر خدا علیه زورگویی های آمریکا دانست و از غضب خدا علیه امریکا نام برد و…….
در عکس العمل خواسته یا ناخواسته قربانیان 11 سپتامبر بر آن شدند تا با حمله به عراق مبارزه علیه تروریسم را هدف خود قرار دهند و دیری نپایید که این قربانیان جدید با حمله به عراق به تجاوزکاران جدیدی مبدل شدند ، زندان ابوغریب را که طراحش صدام و معمارش مجاهدین بود برای مخالفان خود دوباره بازگشائی کردند و در دنیا به رسوائی بیشتری بدل گردید.
اگر چه الان اشتغال ذهنی مردم آمریکا تروریسم است و تروریست ها موفق شدند با حمله به مراکز تجاری و نظامی آمریکا را به واکنش ناشایست نظامی بکشانند که شاید برای این عمل جنایی یک واکنش پلیسی می توانست کار کرد بهتری داشته باشد و این بن لادن و هم پیمانشان در بد ذاتی خود آمریکا را به جایی کشاندند که سردمداران آمریکا احساس خطر بکنند و به واکنش های ناخوش آمد دست بزنند.
و امروزه در جنگ عراق شاهد آن هستیم که نه از شدت مبارزه با تروریسم کاهش یافت و نه سران القاعده دستگیر شدند بلکه نخست شکاف بزرگی در بین مخالفان و موافقان جنگ در جامعه آمریکا ایجاد نمود. نه دلایل کافی و قانع کننده ای برای جنگ در عراق ارائه گردید و نه سلاح کشتار جمعی به دست سازمان ملل افتاد.
بن لادن طعمه خوبی برای خود یافت و عراق را مرکز تروریستها کرد و هزاران سرباز بی گناه آمریکا را که برای آزادی و دمکراسی به عراق آمده بودند ترور کرد و شرایط ماندن فرقه تروریستی مجاهدین را در عراق هموار ساخت و آنچه پیروز شد نه جنگ بلکه ترمینولوژی جنگ بود.
مهندس خسرو جانثاران
11.09.2007