زمانی که در کمپ لیبرتی در عراق بودیم 15 بار توسط کمیساریای عالی پناهندگان مصاحبه شدم و در یکی از مصاحبه ها نفر کمیساریا برگه رسمی کشور سوئد را جلوی من گذاشت و گفت کشور سوئد تو را به عنوان پناهنده در کشورش پذیرفته است و تو باید روز دوشنبه وسایل خودت را آماده کنی که ساعت 10 صبح در فرودگاه بغداد باشی.
بعد از پایان مصاحبه وقتی به مقر خودمان برگشتم گفته شد احمد واقف با تو کار دارد و باید سریع بروی ،من با مسئولم به محل کار احمد واقف رفتم و شروع کرد یک ساعت بحث جنگ سیاسی و خانواده و توطئه رژیم ایران را کرد و گفت این یک توطِئه است که ما از داخل ایران اطلاعاتی بدست آوردیم که کمیساریای پناهندگان در همدستی با رژیم ایران می خواهند تو را به هتل مهاجر در بغداد ببرند و اینکه می گویند کشور سوئد تو را پذیرفته است دروغ می گویند و اصلا قبول نکن و بگو من نمی خواهم به کشور ثالث و کشور سوئد بروم.
با این فریبی که دادند من دیگر برای مصاحبه و امضای برگه پناهندگی خودم به محل کمیساریا نرفتم. بعد از ورود به آلبانی و جدایی از مجاهدین یک روز تصمیم گرفتم نامه ای خطاب به سفارت سوئد بنویسم و سؤالی در مورد پناهندگی خودم بکنم
اما بعد از چندین نامه نگاری و جواب های سفارت سوئد که خیلی محترمانه بود، فهمیدم که مجاهدین تا سال گذشته می توانستند به من این موضوع را بگویند ولی آنقدر بیشرف هستند که این موضوع را از من دریغ کرده بودند.