مجری برنامه پرگار شبکه بی بی سی با دعوت از آقای داوود باقروند ارشد عضو پیشین فرقه رجوی و خانم سطوت فعال سیاسی جمهوری خواه، مطرح کرد که با مجاهدین خلق چه رفتاری باید کرد؟ که هر کدام از این دو نفر بر اساس نظریه و شناخت خود پاسخی ارائه دادند .
حال من بعنوان یک عضو پیشین مجاهدین خلقعلاوه بر تایید پاسخ آقای باقروند می گویم رجوی از اول فردی قدرت طلب و دارای کیش شخصیت و تفکرات فرقه گرایانه بود اما بدلیل شرایط آن زمان او نمی توانست تفکراتش را پیاده کند. حتی بعد از رفتن به عراق باز مسعود نتوانست آن روی سکه فردیت و کیش شخصیت خود را بطور کامل علنی کند. تا اینکه بعد از شکست در عملیات موسوم به فروغ جاویدان و برقراری آتش بس بین ایران وعراق به واسطه آگاه شدن اعضا نسبت به ماهیت او و بالا گرفتن تناقضات و جدایی تعدادی از آنها در نهایت در سال 70 پرده را کنار زد و به بهانه بحث انقلاب ایدئولوژیک عملا تفکرات فرقه گرایانه خود را همراه با نشست های مغزشویی و با استفاده از اهرم سرکوب در درون تشکیلاتش جاری کرد و هر بار با بالا گرفتن اعتراضات درونی عرصه را بر اعضا تنگ و تنگ تر کرد. او تمامی کادرهای معترض فرقه اش را تنزل رده داد و تحت برخورد قرار داد و به بهانه های مختلف آنها را در جمع دیگر اعضا تحقیر کرد تا مبادا جلوی او قد علم کنند و تا به امروز باقی مانده های فرقه اش و همسرش مریم رجوی همین روش را دنبال می کند.
بنابراین مجاهدین را بخاطر انتقاد ناپذیری و کیش شخصیت رهبرش نباید یک تشکل سیاسی نامید. همچنین خانم سطوت در برنامه پرگار گفت مجاهدین نسبت به قبل تغییراتی کردند چون به دفاتر و میز کتاب دیگر گروه ها حمله نمی کنند! ضمن احترام به خانم سطوت باید گفت اتفاقا فرقه رجوی هرگاه بداند دست باز دارد کار زشت و خشونت طلبانه خود را تکرارمی کند که نمونه آن حمله به میز کتاب اعضای جداشده در آلبانی، ول کردن وحوش چاقوکش خود در خیابان های آلمان برای ضرب و شتم اعضای جدا شده، ضرب و شتم آقای مصطفی محمدی که بخاطر اسارت دخترش جلوی مقر فرقه در فرانسه تحصن کرده بود و یا وقتی برای دیدار با دخترش به آلبانی سفر کرده بود، و صدها نمونه ازاین اقدامات ضدانسانی که در کشورهای مختلف انجام داده است.
اما اینکه چه رفتاری باید با مجاهدین کرد؟! بنظر من باید سران آن را که مشخص است اصلاح ناپذیر هستند جمع و به یک جزیره دورافتاده و محدود برد تا هرچقدر دوست دارند بر سر هم بکوبند تا زمانی که مرگشان فرا برسد. اما اعضا را که بدنه تشکیلات فرقه هستند باید اول به مکانی امن که همه امکانات آموزشی داشته باشد برد و به مرور با بحث های روشنگرانه اذهان آنها را از مزخرفات سالهای اسارت در فرقه رجوی شستشو داد تا کم کم بتوانند وارد جامعه عادی شده و زندگی جدیدی را برای خود شروع کنند. بنابراین ضمن احترام به نظر خانم سطوت فرقه مجاهدین اصلا اصلاح پذیر نیست و نمی توان با صحبت و کارهای سیاسی آنها را به مسیر درست برگرداند .
حمید دهدار حسنی
