از جمله دیدارهای متعدد مریم رجوی با نمایندگان اشغالگران و سلطه ورزان خارجی ، دیداری است که با مایک پمپئو؛ وزیر سابق خارجه آمریکا و رئیس اسبق سازمان جاسوسی سیا انجام داده است.
این دیدارهای پرهزینه برای مریم صرفا در راستای دلداری دادن به او و بیش از آن قانع کردن اسرای رجوی است که از دریافت خبر این دیدارها، برای جداشدن از مناسبات کثیف رجوی و تداوم اسارتشان صبورتر باشند.
مایک پمپئو در این دیدار خطاب به مریم گفته است که تغییر در ایران تنها توسط کسانی صورت خواهد گرفت که در راستای تحقق آن فعالیت کرده‌اند، بهای آن را پرداخته‌اند و دارای یک ساختار تشکیلاتی هستند که این هدف را محقق کند. مقاومت سازمان‌یافته داخل کشور تحت رهبری مجاهدین مستمراً توانایی‌های خودش را افزایش داده است.
سئوال این است که آیا یک تشکیلات جمع شده در گوشه ای از آلبانی میتواند با کامپیوترهای خود و انتشار اخبار فیک (دروغین)، تغییری درایران بوجود بیآورد و آیا این تغییر ادعایی دردی از مردم ایران را علاج میکند یا نه و اساسا ایجاد این تغییر برای چیست؟
آیا تشکیلات ضدمردمی مجاهدین که حامی ای جز این نمایندگان جهانخواران ندارد، باتوجه به ماهیت عمیقا ضدمردمی و ضدایرانی خود قادر به انجام چنان تغییراتی هستند که در این تغییرات سودی برای مردم ایران متصور شود؟
تشکیلاتی که اعضای خود را در این وضعیت ضدانسانی نگهداری میکند، چگونه میتواند منبع خیری برای مردم ایران باشد؟
پس این مقام سابق آمریکایی کاملا دروغ میگوید و از وعده های سرخرمن او هیچ آبی برای مردم ایران گرم نخواهد شد!
این وزیر خارجه سابق ظالم ترین کشور جهان گفته است که آمریکا موظف است که تمام تلاش خود را انجام دهد تا حفاظت کامل از پناهندگان سیاسی ایرانی را که در اشرف۳ زندگی می‌کنند، تضمین کند و از تحقق خواسته‌های رژیم ایران برای ضربه زدن به قهرمانان ساکن آنجا جلوگیری کند.
که جواب ساده این حرف های مزخرف او این است که ساکنان این کمپ تنها از طرف رهبران خودشان زجر کش میشوند و کسی جز این رهبران مانع ملاقات و تماس شان با خانواده های خود نبوده و آزادی بیان و حق و حقوق ابتدائی آنها را لگد مال نمیکند و اگر این آقای وزیر سابق دلش به حال مفلوکین اشرف میسوزد، باید این توصیه ها را به خود مریم بکند.
رضا اکبری نسب