به جرأت می توان گفت که کشتی انجمن نجات آلبانی (با عنوان قبلی آسیلا) تاکنون طوفان های بسیاری را پشت سر گذاشته و در یکی از بحرانی ترین شرایط، نه تنها موجودیت خود را حفظ نموده بلکه اجازه نداده است تا از میزان فعالیت هایش کاسته شود.
انجمن نجات آلبانی در کشوری به فعالیت خود، در ارتباط با انجمن مادر در ایران، ادامه می دهد که دو کشور آلبانی و ایران در پایین ترین سطح ممکن روابط قرار دارند، یعنی هیچ گونه رابطه سیاسی و دیپلماتیک بین دو کشور وجود ندارد.
آلبانی تنها کشوری است که سفارت ایران را بست، آن هم با ضرب الأجل یک روزه، و دیپلمات های آن را به شکلی مغایر با عرف دیپلماتیک اخراج نمود. همچنین آلبانی اخیراً در دو نوبت برای ورزشکاران جوان ایرانی برای شرکت در مسابقات بین المللی، البته به بهانه حفظ امنیت آنان، ویزا صادر نکرده که در نوع خود مشابه نداشته است. اظهارات نخست وزیر و رسانه های این کشور علیه ایران هم این مدت کم نبوده و فراتر از هر کشور دیگری بوده است. اقدامات متعدد دولت آلبانی علیه جداشدگان فرقه رجوی در گذشته هم از یاد نرفته اند.
مهم ترین اقدامی که انجمن نجات آلبانی توانسته انجام دهد، که شایسته تقدیر و تشکر فراوان می باشد، اینست که توانسته است در این وانفسا اعتماد برخی مقامات مسئول در دولت آلبانی را جلب نموده و موقعیت خود را تا حدی مستحکم نماید و مهم تر این که توطئه های فرقه تروریستی رجوی مستقر در آلبانی را یکی بعد از دیگری خنثی نماید. این مهم، که نباید از نظر حامیان انجمن نجات آلبانی مغفول بماند، در نتیجه اقدامات مسئولانه گروهی همه اعضای انجمن نجات آلبانی حاصل گردیده است.
انجمن نجات آلبانی برخلاف خصم قسم خورده خود در این کشور، یعنی سازمان مجاهدین خلق و حامیان آن که از امکانات بسیاری برخوردار هستند، با کم ترین امکانات و با کمک های حداقلی که از جانب خانواده ها تأمین می گردد، به سختی امورات خود را به پیش می برد و علی رغم تمام این کمبودها هرگز یک لحظه از انجام رسالت انسانی خود باز نایستاده است.
موقعیت خطیر و مشکلاتی که اعضا و مسئولین انجمن نجات آلبانی دارند حمایت بی قید و شرط خانواده ها و جداشدگان عضو انجمن نجات در ایران را می طلبد تا آنان بتوانند به تدریج و با فراغ بال با پشت سرگذاشتن موانع موجود به راه خود ادامه دهند.
عاطفه نادعلیان