معرفی مریم رجوی به عنوان رییس جمهور و تبعات آن – قسمت سوم

در قسمت قبل درباره چگونگی و روند برگزاری انتخابات در سازمان توضیح دادم و اهدافی که رجوی در پشت پرده دنبال می کرد.

با توجه به اینکه در خط کاری جدید، مریم رجوی می بایست در دامن غربی ها کار را پیش ببرد، رجوی نیاز داشت که بر شورا که در واقع بال سیاسی سازمان بود و اعضای آن در خارج از عراق و خارج از کنترل فیزیکی رجوی بودند نیز به طور کامل مسلط باشد. بنابراین او اقداماتی را برای تسلط کامل بر شورا انجام داد.

اولین اقدام این بود که امکان ایجاد اختلال در طرح هایش توسط اعضای غیر مجاهد شورا را از بین ببرد. به این منظور رجوی چند طرح را در شهریور 1372 در شورا تصویب نمود. یکی از این طرح ها افزایش تعداد اعضای شورا بود. وی به بهانه اینکه باید شورا را گسترش داد، اعضای غیر مجاهد شورا را قانع کرد که تعداد اعضای شورا افزایش یابد. بدنبال تصویب این طرح وی طرح بعدی که مکمل نقشه او برای تسلط بر شورا بود را مطرح نمود. این طرح روش تصویب مصوبات در شورا را تغییر داد. تا پیش از آن برای تصویب مصوبه ای در شورا، آن مصوبه می بایست به تایید همه اعضای شورا می رسید و به اتفاق آرا تصویب می شد. رجوی با این استدلال که با افزایش اعضای شورا دیگر این روش غیر ممکن است، بجای الزام به «اجماع آراء» طرح «اکثریت آراء» را تصویب کرد. طرح آخر هم این بود که با توجه به گسترش شورا، حق وتویی که اعضای شورا تا قبل از آن داشتند به بهانه اینکه با گسترش شورا دیگر نمی توان به همه اعضاء این قدرت را داد، از آنها گرفته شد.

با تصویب این طرح ها، رجوی ابتدا صدها تن از نیروهای سازمان که اکثرشان زنان بودند را با دادن عناوین و القاب مختلف علمی و ورزشی که فکر می کنم 90 درصدشان دروغ بود وارد شورا کرد و اکثریت شورا را بدست گرفت تا بتواند هر طرحی که می خواهد را با اکثریت تصویب کند و مانع تصویب هر طرحی که نمی خواهد بشود ضمن این که با حذف حق وتو، هرگونه مخالفت دیگر اعضای غیر مجاهد شورا با برنامه هایش را نیز از بین برد. رجوی با اعمال این تغییرات مدعی شد که شورا را گسترش داده که در ظاهر نوعی استقبال از شورا توسط افراد دیگر محسوب می شد و هم اینکه با عضویت صدها زن خود را حامی زنان مطرح می کرد. ضمن این که می خواست با شورایی که در ظاهر چند صد عضو داشت خود را دمکراسی طلب معرفی کند. اما در حقیقت گسترشی درکار نبود و او صدها تن از اعضای مجاهدین را به لیست اعضای شورا اضافه کرد و خبری از افراد و افکار جدید نبود و همه آنها فقط یک حرف می زدند که آن هم حرف رجوی یا مریم بود. منفعت دیگر ترکیب جدید برای رجوی این بود که تبلیغ می کرد که در شورای او زنان در اکثریت هستند اما او نمی گفت که این زنان از خود هیچ اختیاری ندارند و تحت کنترل او تبدیل به بازیچه ای در دستان او و مریم شده اند. جالب است بدانید که شورا بیش از 500 عضو دارد که به جز چند نفر، بقیه آنها یا مسئولین و اعضای مجاهدین خلق هستند.

ادامه دارد

ایرج صالحی