دیدار اعضای انجمن نجات مازندران با خانواده محسن شعبانی

روز سه شنبه 9ام آبان ماه 1402، اعضای انجمن نجات مازندران به دیدار خانواده محسن شعبانی از افراد گرفتار در کمپ آلبانی مجاهدین خلق رفتند.

آقایان ایرج صالحی و هادی شبانی برای دیدار با خانواده شعبانی به آمل رفتند. در این دیدار خانم صبورا شعبانی، خواهر محسن و همسر ایشان آقای سحرخیز و دیگر خواهران محسن شعبانی نیز در این دیدار حضور داشتند.

خانواده شعبانی از خانواده های فعال عضو انجمن نجات استان مازندران هستند. صبورا شعبانی سالهاست برای رهایی برادرش محسن فعالیت کرده. ایشان چندین بار به اشرف رفت اما با کارشکنی مسئولین سازمان موفق به دیدار با محسن نشد. او همیشه پیگیر اخبار مربوط به وضعیت مجاهدین خلق و افراد حاضر در کمپ فرقه در آلبانی و به خصوص وضعیت برادرش محسن است. در بدو دیدار اولین سئوال ایشان این بود که ” از محسن چه خبر؟”

آقایان شبانی و صالحی، ابتدا وضعیت فعلی سازمان در آلبانی و اروپا ، فعالیت های ضد ایرانی شان و حمایت از اسرائیل در جنایت علیه مردم غزه و وضعیت تشکیلات و افراد در مناسبات را به طور اجمالی توضیح دادند. در ضمن خبر تاسیس انجمن نجات در آلبانی را اعلام کردند که بسیار مورد استقبال خانم شعبانی قرار گرفت . خانم شعبانی اظهار داشت این خبر می تواند نشان از پیروزی در ادامه راهمان باشد و وضعیت سازمان را باید به مانند مار زخمی تشبیه نمود که اکنون به هر کسی برسد می خواهد نیش بزند ولی نمی داند که در نهایت تمام دست و پا زدن هایش منجر به نابودی اش می شود.

آقای سحرخیز عنوان داشت ما به برادر مرحومش عبدالمناف قول دادیم محسن را هر جور شده و هر زمان که طول بکشد از چنگال تشکیلات رجوی آزاد کنیم و بر این پیمان خود تا آخر خواهیم ماند.

خانم شعبانی که بغض به گلو داشت در مورد وضعیت برادرش در گذشته گفت: برادرم اصلا سیاسی نبود و انسان مذهبی بود، همه در محل از او به عنوان یک فرد پاک و معتقد به مذهب یاد می کنند. در کارهای این چنینی پیشقدم بود نمی دانم که رجوی چه بلایی بر سرش آورده که این گونه هنوز در تشکیلات رجوی باقی مانده است . اگر رجوی می گذاشت ملاقات ها ادامه پیدا کند، مطمئن هستم کسی در تشکیلات جهنمی او باقی نمی ماند و این چیزی است که رجوی از آن ترس دارد و با فریبکاری شروع به لجن پراکنی علیه خانواده ها کرد ولی این مسئله ما را ناامید نمی کند. رجوی کور خوانده است هرگز ما عزیزانمان را فراموش نخواهیم کرد.

در انتها خانم شعبانی به همراه سایر افراد حاضر در ملاقات درخواست داشت این دیدارها ادامه داشته باشد چون احساس می کند جدا شده ها زبان خانواده ها را می فهمند. اعضای انجمن نجات نیز این قول را به خانم شعبانی دادند.