پس از چهارمین نامه اعضای خانواده به آقای علیرضا امیری (فرد مستقر در قرارگاه اشرف) که در سایت انجمن نجات منتشر گردید و در آن از مسولین فرقه مجاهدین خواسته شده بود به علت نگرانی شدید خانواده از وضعیت وی و عدم امکان دسترسی به او در طی چند سال، اجازه تماس تلفنی علیرضا را با خانواده بدهند. اما با کمال تاسف سردمداران فرقه مجاهدین از اجابت خواسته اعضای خانواده امتناع کرده و حتی پاسخی به درخواست مشروع و به حق اعضای خانواده ندادند. لذا خانم شجاعت علیپور مادر آقای علیرضا امیری اینبار طی نامه ای رفتار نابخردانه مسئولان فرقه مجاهدین را به پرسش می گیرد و از مسعود و مریم رجوی می خواهد تا بیش از این فرزند او و سایر جوانان این مرز و بوم را اسیر خواسته های پوچ و بی اساس خود نکنند و فرزندان خانواده های ایرانی را با فریبکاری و دغلبازی در مسیر اهداف ضد میهنی خویش قرار ندهند.
محتوای نامه مادر علیرضا، حاکی از نماد عدم درک و حماقت روز افزون رهبران فرقه مجاهدین است. زیرا در نامه به پارادوکس های دهشتناکی اشاره شده است پارادوکس هایی که اثبات می کند رهبران مجاهدین از رفتار دموکراتیک و ذهنیتی مدرن و توسعه یافته به لحاظ معیارها و انگاره های عقلانیت انتقادی برخوردار نیستند.
خانم شجاعت علیپور از تناقضاتی که در حرف و شعار با عملکرد و رفتار سیاسی و تشکیلاتی رهبران فرقه مجاهدین به روشنی و صراحت به چشم می خورد، پرده بر می دارد و به واقعیتی تلخ اشاره می کند، به اینکه رهبران مجاهدین کمترین ارزشی به آزادی انسان و خواسته های معقول و منطقی آدمی قائل نیستند و تعلقی به اخلاق و شرافت انسانی ندارند.
این نامه بیانگر زشتی رفتار و مواضع بی معنا و غیرانسانی گروهی ست که جز به خشونت، ترور و کشتار نمی اندیشد و سعی دارد ارزش های انسانی و دموکراتیک، علائق و عواطف انسانها و نیاز به حضور در کانون گرم خانواده را به هیچ بگیرد و نادیده انگارد.
موضوع عدم درک رهبران فرقه تروریستی مجاهدین از مسائل ساده انسانی در این نامه بوضوح مطرح گردیده است زیرا اعمال و رفتار رهبران گروه مذکور در عدم پاسخگویی و تن دادن به خواسته های مشروع خانواده های عضو انجمن نجات، در تضاد مطلق با هنجارهای انسانی و اجتماعی دنیای مدرن و بیزار از هر گونه خشونت ورزی است.
بی تردید رهبران فرقه تروریستی مجاهدین با اتخاذ رفتارهای غیر انسانی و غیر دموکراتیک جایی در مناسبات اجتماعی و انسانی دنیای دموکراتیک و توسعه یافته نخواهند داشت.
آرش رضایی
مسئول انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی
متن نامه خانواده آقای علیرضا امیری:
بنام خدا
با سلام خدمت فرزند عزیزم علی رضا
امیدوارم که حالت خوب و در سایه خداوند متعال شاد و سلامت بوده باشی نمیدانی که چقدر در این سالها به انتظار آمدنت روز و شب چشم به در دوخته ام تا با آمدنت دلم را شاد کنی و بتوانم قبل از آنکه اجل به سراغم بیاید بتوانم تو را در آغوش بگیرم خواهرت خیلی برایت نامه نوشته ولی تا به حال ما به خواسته خود نرسیده ایم من و خانواده تمام تلاش خود را به کار خواهیم گرفت و به تمام مراجع بین المللی مراجعه خواهیم کرد و شکایت خود را مبنی بر آنکه سازمان از جمله مریم و مسعود رجوی فرزندانمان را اسیر خواسته های پوچ و بی اساس خود کرده اند تا از طریق فرزندمان به خواسته های پوچ و بی اساس خود برسند و به فرزندم اجازه یک ملاقات حضوری یا یک تماس تلفنی را نمی دهند سازمانی که دم از آزادی و حقوق بشر میزند چرا به نیروهای خود آزادی عمل و آزادی اندیشه نمی دهد و من میدانم که حقوق بشر و صلیب سرخ و تمام جهانیان یار و یاور همه مادران و پدرانی هستند که در فراغ فرزندانشان سوخته و چاره ای جز ساختن نداشتند اما از این به بعد نخواهیم گذاشت و نمی گذارم در حق فرزندم اینگونه ظلم و جفا شود. و من به عنوان یک مادر دلشکسته این را به فرقه تروریستی رجوی اعلام میدارم تا نجات فرزندم دست از تلاش برندارم و اگر لازم باشد هزاران هزار بار به جوامع مختلف مراجعه و شکایت نامه خود را ارائــــه می دهم.
علی پور
رونوشت:
1) کمیته بین المللی صلیب سرخ (دفتر تهران)
2) خانم کلنل تورلاک مقام محترم حقوقی قضایی کمپ امریکا موسوم به تیف
3) حقوق بشر عراق
4) دیده بان حقوق بشر دفتر واشنگتن – نیویورک – پاریس
5) عفو بین الملل دفتر واشنگتن – نیویورک – لندن – پاریس
6) انجمن نجات دفتر آذربایجان غربی