ماشین سانسور مجاهدین خلق؛ روایتی از تغییر نامه‌های اسرای ایرانی

فعال حوزه ادبیات پایداری به جعل نامه‌های همسران اسرا توسط مجاهدین خلق و شکنجه‌های روحی وحشیانه ناشی از دستکاری این نامه‌ها، پرداخت.

مسعود رجوی و دار و دسته مجاهدین خلق با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در سال ۵۷ کم‌کم از مدار خارج شدند و با اقدامات و فجایعی که تحت عنوان “مبارزه برای نجات خلق” به‌ وجود آوردند، آن روی دیگر خود را به همگان هویدا کردند. از بمب‌گذاری در حرم امام هشتم(ع) گرفته تا شکنجه، آزار، اذیت و ترور. از این میان خیانت و همدستی این گروه تروریستی با صدام در دوران جنگ تحمیلی واقعیتی غیر قابل انکار و نابخشودنی است. این گروه تروریستی در دوران اسارت به ماشین سانسور رژیم بعث تبدیل شده بودند.

در دوران جنگ و پس از آن تنها راه ارتباطی اسرای ایرانی در بند رژیم صدام با جهان خارج از اردوگاه، نامه‌نگاری‌هایی بود که با خانواده‌های خود داشتند و این نامه‌ها، در بزنگاه‌هایی بسیار مهم و سرنوشت‌ساز می‌شدند. نقش کلیدی مجاهدین خلق در مصادره و سانسور این نامه‌ها مهر دیگری بر سند خیانت این گروه تروریستی‌ است.

در همین زمینه و برای کسب اطلاعات بیشتر به سراغ حسین کرمی، نویسنده آزاده و فعال حوزه ادبیات پایداری رفتیم تا اطلاعات بیشتری کسب کنیم.

کرمی با اشاره به سال‌های قبل از حضور مجاهدین خلق در کشور عراق، بیان کرد: تا قبل از سال‌های ۶۳ یا ۶۴ رژیم بعثی برای کنترل و اعمال سانسور در نامه‌های اسرا به وسیله تعدادی از فراری‌های دوران شاه و دیگر افرادی که به زبان فارسی تسلط داشتند، نظارت در نامه‌ها را اعمال می‌کرد، اما با حضور مجاهدین خلق در کشور عراق، همه چیز تغییر کرد و به شکل رسمی بخشی در اردوگاه‌های اسرای ایرانی تاسیس شد که ما به آن اداره سانسور می‌گفتیم. مجاهدین خلق در اداره سانسور به‌شکل رسمی نامه‌های اسرا به خانواده‌هایشان و بالعکس را می‌خواندند و بنابر تشخیص خود سانسور می‌کردند و تغییر می‌دادند.

وی اضافه کرد: مجاهدین خلق خبر طلاق، خبر مرگ، اخبار و شایعات منفی سیاسی را با دستکاری کردن نامه اسرا به جهت تضعیف روحیه انجام می‌دادند.

کرمی، توضیح داد: در مباحث سیاسی و در بزنگاه‌های خاص، برخی از اسرا را در لیست سیاه خود قرار می‌دادند و بودند اسرایی که تا ۳ سال هیچ نامه‌ای دریافت نمی‌کردند.

این فعال حوزه ادبیات پایداری، اظهار کرد: بیش از ۴۰ تا ۷۰ هزار نامه به سمت ایران می‌رفت و از ایران به اردوگاه‌های جنگی می‌آمد و این تمام اطلاعات ما از جهان پیرامون بود.

وی با بیان اینکه هرگز به مضمون نامه‌های ارسالی نمی‌شد اعتماد داشت، تصریح کرد: اغلب نامه‌ها از طرف مجاهدین خلق دستکاری یا عوض می‌شد. دستکاری نامه‌ها با هدف شکستن روحیه و ایراد ضربه روانی به اسرا انجام می‌شد. گاهی نامه‌هایی می‎رسید که حامل خبر مرگ پدر اسیری به طرز فجیعی بود و زمانی هم از مرگ وحشتناک مادر یا خواهر اسیری به طرز فجیع دیگری خبر می‌داد.

این آزاده با نقل یکی از اتفاقات دوران اسارت، توضیح داد: از وحشیانه‌ترین دست‌درازی‌های مجاهدین خلق، خبر طلاق همسر اسرا بود.

کرمی با بیان خاطره‌ای از دوران اسارت، توضیح داد: در نامه همسر یکی از اسرا نوشته بود: “از این بلاتکلیفی خسته و طاقتش تمام شده است و نمی‌تواند تحمل کند. می‎خواهد طلاق بگیرد.” تأثیر این نامه به قدری شدید بود که آن اسیر را تا مرز جنون و دیوانگی کشاند. او دچار بحران روحی بسیار شدیدی شد که تا مدت‌ها با آن درگیر بود. سرانجام نامه بعدی پس از ماه‌ها تحمل بحران شدید روحی به دستش رسید و معلوم شد که نامه قبلی جعلی بوده است.

این نویسنده در پایان گفت: مجاهدین خلق در دوران اسارت ماشین سانسور و شکنجه روحی اسرای ایرانی بودند و این تنها بخشی از خیانت این گروه بود که با دستکاری نامه‌ها اعمال می‌شد.