چرا مجاهدین خلق با من و مادرهای دیگر دشمنی دارند

نامه مهین حبیبی به دخترش پروانه ربیعی در کمپ آلبانی

دختر عزیزم پروانه سلام

امیدوارم حالت خوب باشد

با وجودیکه چندین سال از من دور هستی، ولی من قلبم با توست و منتظر روزی هستم که نزد من برگردی. یادت می آید روزی که تنهایی به ملاقاتت آمدم و یک شب در کنارت بودم؟ اگر می دانستم دیگر نمی توانم تو را ببینم هر جور که شده تو را با خودم می آوردم و الان در کنار من بودی. دخترم بدان کسانی که تو را به اسارت گرفته اند عادل و صادق نیستند. اگر با تو صادق بودند واقعیت را به تو می گفتند. کسانی هستند که با مادرت و مادران دیگر دشمنی دارند. زمانی که در عراق بودی من چندین بار به عراق سفر کردم، فقط می خواستم تو را ببینم ولی متاسفانه اجازه ندادند با شما ملاقاتی داشته باشم. من به لحاظ جسمی وضعیت خوبی ندارم و آرزویم این است که خودت را از کمپ آزاد کنی و همیشه دلت خوش باشد. خیلی دلم برایت تنگ شده دلم می خواهد تو را در آغوش بگیرم. من تا زنده ام به یادت هستم .

مادرت – مهین حبیبی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا