در روزهای اخیر آقای ناصر واعظی برادر سرباز اسیر قاسم واعظی در دفتر انجمن نجات استان آذربایجان غربی در شهر ارومیه حضور یافت و با مسئول دفتر انجمن نجات آذربایجان غربی به گفتگو نشست.
آقای واعظی در این دیدار از مسئول انجمن نجات خواست تا دغدغه و نگرانی خانواده ایشان نسبت به بلاتکلیفی وضعیت اردوگاه فرقه رجوی را به طرق مقتضی به گوش دولت مردان آلبانی برساند.
آقای واعظی گفت سالهاست که تلاش می کنیم راهی برای دیدار و ملاقات با برادرم قاسم پیدا کنیم ولی هنوز موفق نشدیم. دولت آلبانی باید به نحو مطلوبی به درخواست مکرر خانواده ها در مورد تسهیل شرایط برای ورود خانواده ها به این کشور و دیدار با عزیزانشان پاسخ دهد. آنها نباید مسائل سیاسی را در حوزه مسائل حقوق بشری و انسانی لحاظ کنند. خواست ما خانواده ها این است اردوگاه مجاهدین در حومه تیرانا از تسلط و کنترل سران فرقه خارج شده و تحت کنترل کمیساریای عالی پناهندگان قرار بگیرد تا به عنوان یک کمپ رسمیت پیدا کند تا طرف حساب هر عضو گرفتار در این فرقه مسئولین معرفی شده از سوی ارگانهای بین المللی و صلیب سرخ جهانی باشد.
ناصر واعظی ادامه داد؛ ما خانواده قاسم، از محاکمه سران فرقه رجوی در دادگاه تهران نیز بشدت استقبال می کنیم و باور داریم این امر می تواند آزادی عزیزان ما از دست فرقه رجوی را تسهیل کند و مسلما تا تحقق این امر ما همچنان به تلاش هایمان ادامه خواهیم داد.
مسئول دفتر نمایندگی نجات استان نیز گفت این همه پشتکار و تلاش خانواده ها برای دیدار با عزیزانشان و رهایی آنان از دست سران بدنام فرقه رجوی ستودنی است. مسلما تشکیل انجمن نجات آلبانی نیز یک پشتوانه قوی حقوقی و اجتماعی در این کشور به نفع کسانی که خواهان جدایی از این فرقه هستند محسوب می شود.
اکنون فرقه رجوی در بدترین شرایط سیاسی – اجتماعی خود از زمان تاسیس این فرقه قرار دارد و طبیعتا تشکیل دادگاه تهران نیز این روند را تسریع نموده و آنان را به دست عدالت خواهد سپرد.
احتراما به اعضای بزرگوار انجمن نجات آلبانی شامل اعضای جدا شده و آلبانی تبارهای بزرگواری که انساندوستانه در جهت رهایی زندانیان در فرقه تلاش و فعالیت می کنند پیشنهاد می کنم با همراهی پلیس که اردوگاه و اعضای آن را کنتر ل می کنند شرائطی مهیا کنند که پلیس آلبانی حتی المقدور نامه های پدر و مادران داغدار و خانواده هایی که فرزندان و یا عضوی از اعضای خانواده شان در اردوگاه بسته البانی زندانی هستند ترتیبی اتخاذ کنند که ضمن دعوت جداگانه از تک تک افراد زندانی ، ضمن پذیرایی ساده ، با تحویل نامه ها به دست خودشان ، ساعتی فرصت خلوت کردن با خودشان را برای زندانیان فرقه فراهم کنند .