کانال تلویزیونی سازمان تروریستی مجاهدین خلق با نام به اصطلاح سیمای آزادی یا بهتر است بگوییم سیمای اسارت چند سالی است تبلیغات گسترده ای در جمع آوری کمک های نقدی می نماید. در این رسانه کم مخاطب با درج شماره حساب از مخاطبین خود جهت همیاری و استمرار پخش برنامه ها با تقاضای کمک نقدی دست به تکدی گری و کلاهبرداری می زند. همچنین در بسیاری از کشورها نیروهای خود را با وعده پورسانت و درصد مالی توجیه نموده تا از عوام به اسم همیاری جهت ادامه پخش تلویزیون تیغ زنی کنند.
فکر میکنم کمتر کسی باشد که موضوع مالی این فرقه برایش سوال برانگیز نباشد. اینکه منابع مالی این فرقه از کجا تامین میشود؟ در شرایطی که گذراندن یک زندگی معمولی کلی هزینه در بردارد. سوال بزرگ این است رجوی چگونه از پس این مخارج بر می آید؟! آیا رجوی اصلا نیازی به این کارها دارد یا خیر.
در جواب باید گفت طبق اسناد موجود آنقدر طی سالها بشکه های نفت، دینار و دلار از دیکتاتور اسبق عراق و رجال آمریکایی گرفته که هیچ نیازی به این رقم های اعلام شده ندارد.
و اما چند نکته:
نکته اول: فرقه ها تمایل زیادی به جمع آوری ثروت دارند و به خصوص فرقه تروریستی رجوی که وجه تمایز آن با دیگر فرقه ها در تروریست بودن آن است از این امر مستثنی نیست.
نکته دوم: رجوی برای برگزاری هر کدام از میتینگ ها و جلسات میلیون ها دلار هزینه میکند و این اعداد و ارقام در مقابل آنچه او اسمش را همیاری می گذارد ناچیز است. این کار فرقه یک نوع رد گم کنی یا همان عوام فریبی است. عوام فریبی یکی از خواص منحصر به فرد فرقه رجوی است . در این عوام فریبی به مخاطبین خود القا می کند که فرقه اش از جانب مردم حمایت مالی میشود . در موارد بسیاری اعضای خود را که سالها از ارتباط با خانواده منع شده اند را وادار به ارتباط گیری و درخواست کمک مالی می نماید که متاسفانه بعضی مواقع موفق نیز شده و به هدف خود که همان تیغ زنی است رسیده است.
باید به رجوی گفت شما تنها در مواردی که مربوط به هزینه کردن برا افرادتان است خود را به نداری میزنید و یا وقتی که عضو اسیر نگون بخت نیاز به مداوای پزشکی و درمان دارد و هرگز رسیدگی نمی کنید.
در حال حاضر نیز که از طرف کشورهای اسرائیل و آمریکا حمایت میشوید. بنابراین مشکل مالی وجود ندارد. رجوی در دوران دیکتاتوری عراق آنقدر پول بشکه های نفت فروخته شده را به جیب نامبارکش زد که حالا حالاها تمامی ندارد . البته رجوی در تکدی گری و تیغ زنی عوام سابقه طولانی دارد و همواره خودشان نیز به آن اعتراف می کنند. برای مثال فرقه رجوی در کشورهای اروپایی با پوشش کمک به ایتام و حمایت از کودکان بی سرپرست آلبوم هایی تهیه می کرد و با نشان دادن عکس های جعلی به مردم احساسات آنها را تحریک، سپس با دریافت نقدینگی به هدف پلید خود میرسید.
ناصر رضایی