وضعیت خجالت آور فرقه رجوی چهل و شش سال پس از تاسیس سازمان)
سؤالی که عنقریب 30 سال است که مجاهدین از خود می پرسند این است که چرا شورا، سازمان و ارتش آزادی از طرف هیچ دولت، سازمان و حزب سیاسی و حتی شخصیت مستقلی برسمیت شناخته نمی شوند؟
رهبر مجاهدین در این خصوص هر سر فصل و بن بست و یا مقطع اعلام می کند اگر ما را برسمیت بشناسند ما رژیم را در اسرع وقت سرنگون می کنیم، البته او هیچ وقت نمی گوید اولاً چرا به رسمیت شناخته نمی شوند و ثانیاً با چه مکانیزمی می خواهد در صورت رسمیت داشتن رژیم را ساقط کند.
آقای رجوی با این ترفند دهه ها است که سر نیروهای ساده لوح و مریدان چشم و گوش بسته اش را شیره مالیده و عدم توفیق و شکست استراتژی خود را با محمل برسمیت شناخته نشدن از سوی غرب ماست مالی کرده.
رهبری ناصادق و دغل باز مجاهدین هیچوقت نمی گویند دلیل و ریشه اینکه چه عواملی باعث شده آنها را برسمیت نشناسند هیچ، بلکه آنها را در لیست تروریزم ثبت کنند چیست؟
اخیراً رجوی در پیام سمبلیک و تکراری خود در 7 آبان مجدداً تأکید می کند در صورتیکه آمریکا او را برسمیت بشناسد در مدت کمی رژیم را سرنگون می کند. البته تناقض بارز و روشن حرف های رجوی در دو سطر در پیام او مشهود است، او بلافاصله می گوید تحریم و حمله آمریکا باید رژیم را ضعیف و از پا درآورد تا مجاهدین بتوانند به کمک مردم ایران رژیم را ساقط کنند!
جالب است اول آمریکا رژیم را ضعیف و به نقطه سرنگونی ببرد و بعد مردم وارد شوند و سپس مجاهدین با خوش خوشان به سر سفره حاضر می رسند.
خجالت آور است که رجوی بعد از چهل و شش سال از تأسیس فرقه اش نتوانسته حتی یک گروه کوچک را قانع کند و از آن مشروعیت بگیرد و به روشنی نیروهایش می دانند این همه سال آب در هاون می کوبند و رجوی هم آب پاکی روی دست آنها ریخته و اظهار می دارد که تا موقعی که ما را برسمیت نشناسند و کمک نکنند خبری از پیروزی و سرنگونی نیست.