نامه خانواده عباس گل ریزان به عباس گل ریزان در کمپ آلبانی

عباس جان سلام ، امیدوارم که سلامت باشی.

همانطور که در عکس می بینی خانواده ات همیشه دور هم جمع هستند و جای شما در جمع ما خالیست. همیشه به یادت هستیم و در دورهمی ها از شما یاد می کنیم. ای کاش در جمع ما می بودی، دلمان برایت تنگ شده است و دوست داریم هر چه زودتر تو را در آغوش بگیریم. در این چندین سال نبودت، به ما خیلی سخت گذشت. به هر دری زدیم تا با شما ارتباطی داشته باشیم اما موفق نشدیم. شما هم که با ما تماسی نمی گیری. واقعا حیف نیست که جوانی خودت را تباه کردی؟! چرا با خانواده ات تماس نمی گیری؟ کنار خانواده بودن لذت بخش است. نمی دانیم مشکل جسمی که داشتی بهبود یافته است؟ اطلاعی از وضعیت جسمی ات نداریم و نگرانت هستیم.

عباس جان شما می توانی خودت را نجات دهی. همه ما چشم انتظار شما هستیم و برای دیدنت لحظه شماری می کنیم. ما غمی در زندگی نداریم تنها غمی که داریم نبود شما در کنار ماست.

هر چه زودتر خودت را نجات بده.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا