با فرا رسیدن سالگرد انقلاب مردم ایران لازم دیدم در این مقاله به ماهیت واقعی رجوی و موضعگیری های دوگانه وی در قبل و بعد از پیروزی انقلاب بپردازم تا مشخص شود رجوی چگونه از همان ابتدا با موضعگیری دوگانه سعی داشت انقلاب مردم را بیراهه برده و خود رهبری انقلاب را تصاحب کند. رجوی ماهیت دوگانه ای داشت و در 30 خرداد 1360 ماهیت واقعی خود را نشان داد و دست به سلاح برد و به کشتار مردمی پرداخت که باعث آزادی او از زندان شده بودند.
اینکه می گوییم رجوی ماهیت دوگانه داشته حرف ما نیست بلکه از میان اطلاعیه های خود سازمان می شود به راحتی به این موضوع پی برد. رجوی به خاطر اینکه در توهمات خود سیر می کرد نتوانست واقعیت موجود در جامعه انقلابی ایران را درک کند .
حال به اولین مورد از اطلاعیه سازمان و پیام رجوی در 30 دی 57 اشاره می کنیم که در مجموعه اعلامیه ها و موضعگیری های سیاسی مجاهدین خلق ایران از تاریخ 21 دی ماه 57 تا 18 تیر ماه 58 وجود دارد. برای اشراف بیشتر می توان به این قسمت مراجعه نمود:
ابتدا به پیام مجاهدین زندانی در سی دی 57 اشاره می کنیم که چگونه از آیت الله خمینی به عنوان رهبری انقلاب مردم ایران حمایت نمودند.
بعد از آزادی رجوی و موسی خیابانی از زندان یعنی روز اول بهمن 57 پیام داده و تمام قد از رهبری انقلاب حمایت نموده و به تعریف و تمجید از آیت الله خمینی می پردازد که هنوز وارد ایران نشده بود.
هر چقدر که از انقلاب سال 57 فاصله می گیریم و نگاهی به اطلاعیه های سازمان می اندازیم بیشتر برایمان روشن می شود رجوی با عوامفریبی و حقه بازی و به اسم مذهب توانست تعدادی را فریب داده و به کشتن بدهد.
رجوی در دوران زندان با ساواک شاه همکاری داشت و سعی کرد با حمایت از رهبری انقلاب پرونده سیاه خود را بپوشاند تا در زیر چتر این حمایت کسی به فکر خیانت های او در همکاری با ساواک و لو دادن بنیان گذاران سازمان نرود.
رجوی همیشه در نشست های اشرف مدعی دزدیده شدن رهبری انقلاب از او بود و مدعی بود او رهبر انقلاب مردم ایران بوده و حق وی خورده شده است این در حالی بود که مردم برای انقلاب دست به تظاهرات زده و شهید می دادند تا اینکه موفق شدند زندانیان سیاسی را آزاد کنند و اگر این اتفاق انجام نمی گرفت رجوی می بایست تا آخر عمر در زندان باقی می ماند. اما رجوی به مردم ایران رحم نکرد و به روی مردمی سلاح کشید که باعث رهایی او شده بودند.
رجوی بعد از پیروزی انقلاب در 23 بهمن 57 طی پیامی به مردم ایران به حمایت تمام قد از رهبری انقلاب پرداخت و خواهان محو کامل سلطه امپریالیسم شد.
البته این حرف شاید در آن زمان خریداری می داشت ولی اکنون رجوی به یکی از مهره های بی جیره و مواجب امپریالیسم تبدیل شده و برای جناح جنگ طلب سینه چاک داده و خواهان حمله نظامی غرب به ایران می شود این همان فردی است که در زمان انقلاب خواهان مبارزه با امپریالیسم بود چگونه شد که رجوی به این نقطه رسید؟ این تغییر ماهیت یک روزه انجام نگرفت بلکه آن را می توان در ایدئولوژی سازمان جستجو کرد. ته خط استراتژی سازمان به این نقطه می رسید. رجوی اصلا اهل مبارزه نبود او مبارزه را برای خود دکانی می دانست که می تواند با آن کاسبی کند و هر چقدر زمان گذشت ماهیت ضد انسانی و ضد ایرانی او بیشتر نمایان شد.
هادی شبانی