مصاحبه شبکه تلوزیونی یورونیوز با اریسا، سرفراز و بیجار رحیمی

شبکه تلوزیونی یورونیوز آلبانی با اریسا، سرفراز و بیجار رحیمی از اعضای انجمن نجات آلبانی گفتگو کرد.

سرفراز و بیجار رحیمی، اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق هستند که هر دو و با فاصله هفت سال توانستند از این فرقه جدا شوند و به دنیای واقعی و آزاد قدم بگذارند.

بیجار رحیمی در پاسخ به سوال مجری درباره تجربه و نحوه فرارش از کمپ مجاهدین خلق می گوید:
درون کمپ مجاهدین خلق ، محدویت های زیادی حاکم است و افراد نمی توانند به راحتی از آنجا خارج شوند. در واقع افراد مجبورند از آنجا فرار کنند.

بیجار رحیمی از جمله سخت ترین محدودیت های حاکم بر مناسبات مجاهدین خلق را ممنوعیت تماس با خانواده می داند: در طول 21 سا ل حضورم در سازمان مجاهدین خلق حق هیچ گونه ارتباطی با خانواده ام را نداشتم. این محدودیت برای همه اعضای حاضر در سازمان وجود دارد. اینترنت فقط برای مصارف کاری استفاده می شود مثلاً تشکیل کانون های شورشی اما برای ارتباط با خانواده حق استفاده وجود ندارد.

من حتی حق ملاقات با برادرم سرفراز را نداشتم که 7 سال قبل از سازمان خارج شده بود. او ساکن آلبانی بود و چند کیلومتری بیشتر با من فاصله نداشت.

او با اشاره به اینکه در نهایت روشنگری شبکه یورونیوز او را از مهلکه دروغ های مجاهدین خلق نجات داد می گوید:
خوشبختم که با کمک خبررسانی های یورونیوز پس از حمله پلیس آلبانی به اشرف3، سرفراز را دیدم و به این ترتیب امیدوار شدم و انگیزه گرفتم و توانستم فرار کنم. من الان خیلی خوشحال هستم که علاوه بر این که اینجا در آلبانی کنار خانواده ام هستمT می توانم هر زمان که بخواهم با دیگر اعضای خانواده ام در ایران و همچنین دوستانم در اروپا و هر کجای دنیا که باشند ارتباط داشته باشم و از حال هم باخبر باشیم.

سپس سرفراز رحیمی در پاسخ به سوال مجری درباره احساسش بعد از ملاقات برادرش ، درباره تجربیات و سرگذشت این چند سال می گوید:
در این 7 سال بارها نامه نوشتم و درخواست دیدار دادم اما سازمان هرگز قبول نکرد. سازمان به طور سیستماتیک رابطه خانوادگی را قبول ندارد. حتی وقتی من و بیجار هر دو در سازمان بودیم هم همدیگر را نمی دیدیم گاهی تا 6 ماه. در فاصله 20 متری هم بودیم اما حق ملاقات نداشتیم. ایدئولوژی سازمان می گوید خانواده را کنار بگذارید.
اولین بار که برادرم را دیدم احساس غرور داشتم که توانستم برادرم را از این مرداب بیرون بکشم. خود من واقعاً سالها تحت مغزشویی بودم. اما در نقطه ای توانستم آن را تمام کنم. الان احساس قوی بودن دارم احساس قدرت دارم . به برادرم نزدیکم. به فرزندم گفته بودم عمویی داری که چند کیلومتر بیشتر با تو فاصله ندارد. ارمولیندو و عمویش بالاخره توانستند همدیگر را ملاقات کنند. خانواده چیز گرانبهایی هست و قابل توصیف نیست. من در آلبانی توانستم به برادرم برسم.

بیجار رحیمی درباره احساسش از اینکه بعد از 21 سال توانست با خانواده اش ارتباط برقرار کند می گوید:
هیچ یک از اعضا حق تماس با خانواده ندارند. خیلی از خانواده ها آرزو دارند حتی یک لحظه بچه هایشان را ببینند. من همیشه آرزو داشتم با خانواده ام تماس داشته باشم. خیلی از آنها در دوری ما از دست رفتند. متاسفانه مادرم از دوری من و سرفراز و خواهرزاده مان دق کرد و مرد. پدرم فوت کرد. دو تا از برادرانم و یکی از خواهرزاده های جوانم از دنیا رفتند.
من آنها را از دست دادم در حالیکه برای زمان زیادی ندیدم شان و حتی تا زمانی که در سازمان بودم از مرگ شان مطلع نشدم. الان خیلی خوشحالم که با خانواده ام در آلبانی هستم و هم با خانواده ام در ایران و دوستانم در ارتباطم و آنها را می بینم و از حال هم باخبریم.

بیجار رحیمی درباره نحوه خروج از سازمان می گوید: سازمان مدام القا می کند که اگر کسی قصد فرار از کمپ را داشته باشد، هم از طرف پلیس و هم دولت آلبانی تحت فشار قرار می گیرد. آواره می شود.آنها افراد را به این طریق می ترسانند. اما من این ریسک را کردم. از یورونیوز تشکر می کنم که توانستم سرفراز را ببینم. بیرون آمدم و دیدم همه آنچه می گفتند دروغ بوده است.

بیجار رحیمی با ابراز قدردانی از مردم آلبانی به خاطر حمایت ایرانیان مقیم آلبانی ، 8 مارس را به تمامی زنان ایران و آلبانی و جهان تبریک گفت و با زنان حاضر در کمپ مجاهدین خلق ابراز همدردی کرد: محدویت ها روی زنان سازمان خیلی شدید است. حق ازدواج و زندگی مشترک ندارند. 40 سال است که گرفتارند . امیدوارم تمام اعضای گرفتار روزی بتوانند آزاد شوند و به آغوش خانواده بازگردند و مردم آلبانی از آنها حمایت کنند.

شبکه تلوزیونی یورونیوز آلبانی