در سلسله گفتگوهای نوروزی در انجمن نجات آلبانی اریسا رحیمی به گفتگو با بیجار رحیمی از اعضای انجمن نشست. بیجار رحیمی عضو پیشین مجاهدین خلق سال گذشته موفق شد که از اردوگاه مانز فرار کند و به انجمن نجات آلبانی بپیوندد.
بیجار رحیمی در این گفتگو از 21 سال اسارت در تشکیلات مخوف رجوی سخن می‌گوید . او اذعان می‌کند که به خواست خود به تشکیلات مجاهدین خلق نپیوست بلکه با فریب و ترفندهای عوامل سازمان به عضویت آن درآمد و برای بیش از دو دهه گرفتار فرقه رجوی ماند.
او از دیکتاتوری حاکم بر فرقه رجوی سخن می‌گوید که به افراد حق و آزادی انتخاب برای هیچ کدام از جنبه‌های زندگی را نمی‌دهد به ویژه که آنها را از ارتباط با جهان بیرون و خانواده محروم می‌کند. به گفته او در فرقه رجوی “دراختیار خودت نیستی ، در اختیار سازمان هستی.”
او در پاسخ به سوال اریسا رحیمی درباره علت و چگونگی فرارش از تشکیلات مجاهدین می‌گوید: “ابتدا درخواست تماس با خانواده ام را دادم اما قبول نمی‌کردند، اجازه دیدار با برادرم سرفراز و همسر و فرزندش را نمی‌دادند. من در این مدت بسیاری از عزیرانم را از دست داده بودم. سنم بالا رفته بود و ماندن در سازمان آخر و عاقبتش مرگ بود. من می‌خواستم به خانواده‌ام برسم. خانواده رکن جامعه است و عزیزترین کس برای هر فرد است. پس در یک موقعیت مناسب که برای خرید به تیرانا آمده بودم توانستم از چنگ نفرات سازمان فرار کنم. ”
او آزادی از چنگ فرقه مخرب رجوی را برای خود تولدی دوباره می‌داند و آزادی را ودیعه خداوند می‌نامد که در اختیار انسان گذاشته است. بیجار امروز خود را بهره مند از مزایای زندگی می‌داند چرا که میتواند با خانواده خود چه در آلبانی چه در ایران در تماس باشد.
اریسا رحیمی در مقابل ضمن ابراز خوشحالی از حضور بیجار در جمع خانواده خود و خانواده انجمن نجات برای آزادی دیگر اعضای گرفتار در اردوگاه مجاهدین آرزوی رهایی می‌کند.
به گفته بیجار رحیمی بیشتر دوستانش که در تشکیلات مجاهدین گرفتار هستند، از حضور در اردوگاه مانز ناراضی هستند. او از طریق این گفتگو از دوستان خود می‌خواهد که با اراده خود انتخاب کنند و وعده‌های پوچ رجوی را رها کنند چرا که ماندن در مجاهدین خلق دستاوردی برای آنها نخواهد داشت.
بیجار رحیمی در ادامه گفتگو به ظلم و جنایت فرقه رجوی علیه خانواده ها و اعضا اشاره می‌کند و خطاب به مسعود رجوی می‌گوید: “60 سال است داری همین کار را میکنی به کجا رسیدی آقای رجوی؟ عمر جوان‌ها را هدر میدهی و آنها که مسن شده اند هر روز دارند می‌میرند.” او از خانواده‌های چشم انتظاری می‌گوید که سالهاست در آرزوی تماس با عزیزانشان در فرقه رجوی هستند و از مادرانی که پیش از آنکه فرزند خود را ببینند دار فانی را وداع گفتند.
بیجار رحیمی در پایان گفتگو ضمن تبریک سال نو به اعضای دربند مجاهدین خلق وعده می‌دهد که اگر تصمیم بگیرند و از تشکیلات جدا شوند، زندگی خوبی در انتظار آنها خواهد بود و نباید فریب دروغ‌های مجاهدین را بخورند. او خانواده‌ها، انجمن نجات و مردم آلبانی را حامی اعضای گرفتار معرفی می‌کند.