سایت ایران قلم ـ برگی از تاریخ
در تاریخ 15 دسامبر 2003 خبرگزاری های جهان مهمترین خبر سال ، یعنی دستگیری یکی از خشن ترین دیکتاتورهای منطقه خاورمیانه را اعلام کردند. صدام حسین دیکتاتور عراق که تا این تاریخ در پناهگاه خود مخفی بود، سرانجام دستگیر شد و به دام افتاد. اگر چه دیکتاتور عراق دیگر نیست، اما قصد داریم، یادآوری کنیم که هنوز بقایای صدام حسین و حزب بعث با ترور و ترویج تروریسم در عراق، بدنبال بازگشت دیکتاتوری در این کشور هستند. همچنین قصد داریم با این یادآوری، به سهم خود اجازه ندهیم که شرکا و متحدین دیکتاتورها جامعه را دچار فراموشی تاریخی کنند. به همین دلیل سایت ایران قلم ششمین برگ از برگی از تاریخ را به 15 دسامبر سالگرد دستگیری دیکتاتور سابق عراق اختصاص داده است. صدام حسین
صدام حسین پس از انقلاب ضد سلطنتی عراق در ژوئیه 1958 و هنگامیکه این کشور گام هایی لرزان را برای دمکراسی و نظام چند حزبی تجربه می کرد، به یک گروه ترور پیوست. صدام حسین در نخستین گام به ترور عبدالکریم قاسم نخست وزیر وقت عراق دست زد که در این امر ناکام ماند و به همین دلیل ابتدا به سوریه و سپس کشور مصر گریخت. اما حزب بعث عراق سرانجام موفق شد در فوريه سال ۱۹۶۳ با پشتيبانی از چند افسر ارتش، با کودتايی خونين به دولت عبدالکریم قاسم پايان دهد. صدام حسین بی درنگ به بغداد برگشت و شريان اصلی حزب بعث، يعنی شبکه امنيتی مخفی آن را به دست گرفت. با قدرت گرفتن حزب بعث ، روزهای رویایی برای صدام حسین آغاز شد، چرا که احمد حسن بکر رهبر کودتای نظامی از بستگان نزديک او بود و صدام حسین با 31 سال سن نزدیکترین متحد وی شد. بدین ترتیب صدام حسین که به کاربرد زور و خشونت اعتقاد عمیقی داشت، عملاً همه کاره کشور عراق شد. او با ابزار خشونت ، ترور و زندان ، همه مخالفان و رقيبان خود را از ميدان بيرون راند و تمام پست های حساس دولتی، بویژه در بخش های اطلاعاتی و امنيتی را به بستگان و نزديکان مورد اعتماد خود سپرد و هدايت ماشين سرکوب را نیز شخصا به دست گرفت. صدام حسین در طول چند سال و اعمال سرکوب و قهر مطلق، قدرت خود را بر ارتش و ارگان های امنیتی عراق کامل کرد و از همین طریق توانست در سال 1978 احمد حسن البکر رئيس جمهور کشور عراق را کنار زند و زمام امور را شخصا به دست گیرد. این تاریخ تقریبا همزمان با وقوع انقلاب 22 بهمن 1357 در ایران بود. صدام حسین که خود را رهبر امت عرب می نامید، در صدد جدایی استان خوزستان از ایران بود. وی امیدوار بود که پس از سقوط نظام سلطنتی و نابسامانی و بهم ریختگی در ارتش ایران کار را یکسره کند، اگر چه تهاجم نظامی صدام حسین در 31 شهریور 1358 با موفقیت هایی از جمله اشغال خرمشهر و چندین شهر دیگر ایران را موجب شد، اما سرانجام صدام حسین ناکام ماند و صرفاً جنگی هشت ساله برای دو کشور همسايه و صدها هزار کشته و دو اقتصاد ويران را رقم زد.
در طول جنگ ایران و عراق، سازمان مجاهدین خلق که وارد مبارزه مسلحانه با رژیم جمهوری اسلامی شده بود، در صدد همکاری همکاری با صدام حسین دیکتاتور عراق در آمد. در همین چارچوب مسعود رجوی در در دی ماه 1361 با طارق عزیز معاون نخست وزیر رژیم صدام حسین در پاریس ملاقات کرد. بعد از این ملاقات ارتباطات مزدورانه پیدا و پنهان رهبری سازمان مجاهدین خلق با رژیم صدام حسین شکل علنی تر به خود گرفت. یکی از تعهدات سازمان مجاهدین خلق به صدام حسین ، جاسوسی برای این کشور بود. این سازمان با راه اندازی شبکه شنود در ستاداطلاعات خود یکی از منابع جاسوسی و کسب اطلاعات برای رژیم صدام حسین بود، همین کاری که هم اکنون جعفرزاده ها و حسن داعی الاسلام ها از اعضای ارشد و عالیرتبه سازمان مجاهدین خلق در آمریکا در حال انجام آن هستند.مسعود رجوی با راه اندازی شبکه شنود با مسئولیت اجرایی محسن سیاه کلاه، شبکه های بی سیمی و مخابراتی ایران را در جبهه های جنگ مانیتور و شنود می کرد و بعد از رمزگشایی پیام ها ، آنها را در اختیار ارتش صدام حسین قرار می داد. با سرسپردگی و پیشرفت روابط و مناسبات مسعود رجوی با صدام حسین، در خرداد سال 1366 ارتش آزادیبخش صدام و رجوی، یا به قول مجاهدین ارتش آزادیبخش شکل گرفت تا بازوی کمکی برای ارتش صدام حسین در جنگ ایران و عراق باشد.
صدام حسین که رویای رهبری امت عرب را در ذهن داشت، بعد از شکست در جنگ با ایران ، تجاوز جدیدی را علیه کشور کویت در زمستان 1369 برابر با 1991 میلادی آغاز کرد. بعد از اولتیماتوم شورای امنیت به صدام حسین برای خروج از کویت و سرپیچی دیکتاتور عراق، بمباران هوایی عراق در سال 1991 آغاز شد که شرایط برای پیشروی اپوزیسیون کرد و شیعه عراق به سمت بغداد برای سقوط صدام حسین فراهم شد. اما سازمان مجاهدین خلق با نیروهایش در منطقه جلولا مانع پیشروی اپوزیسیون کرد و شیعه عراق شد که در این درگیری های نظامی تعداد زیادی از کردهای عراق توسط سازمان مجاهدین خلق به قتل رسیدند.
صدام حسین سرانجام از این دام نیز رهایی پیدا کرد، اما بعد از عملیات تروریستی یازدهم سپتامبر در آمریکا و حمایت صدام حسین از گروه تروریستی القاعده و مسائل دیگر موجب حمله نیروهای آمریکا و انگلیس به عراق شد که سقوط صدام حسین را در سال 2003 بدنبال داشت. بعد از سقوط رژیم عراق، صدام حسین و دیگر رهبران این رژیم مخفی شدند. مسعود رجوی و مریم رجوی نیز که در تحکیم رژیم صدام حسین مشارکت داشتند، به همراه مسئولین ارشد مورداعتماد خود از عراق فرار کردند، مریم رجوی به فرانسه گریخت که بعد ها توسط مقامات قضایی ضد تروریست فرانسه دستگیر و تحت تعقیب قرار گرفت، مسعود رجوی نیز در… کماکان مخفی می باشد. اما صدام حسین دیگر نتوانست از این دام جدید بگریزد و در 15 دسامبر 2003 توسط نیروهای آمریکایی در یکی از روستاهای شهرک ادوار در 16 کیلومتری منطقه تکریت عراق دستگیر شد.
چند ماه بعد دادگاهی در بغداد برای رسیدگی به جرائم وی تشکیل شد و بعد از حدود یکسال وی به اعدام محکوم شد. البته لازم به یادآوری است که همفکران و فعالان در سایت ایران قلم از مرگ و کشته شدن هیچکس، حتی صدام حسین ، به دلایل حقوق بشری خرسند نمی شوند. اگر چه بعد از اعدام صدام حسین، حزب بعث عراق و همچنین سازمان مجاهدین خلق که بیش از 20 سال تحت حمایتهای همهجانبه سیاسی، نظامی و تدارکاتی رژیم صدام حسین بوده ، ضربه ای اساسی خورده اند، اما شواهد مستند هنوز از فعال بودن بقایای حزب صدام حسین در فعالیت های تروریستی عراق به رهبری گروه هایی از شبکه القاعده و عزت ابراهیم معاون اول صدام حسین می باشد که در این راه لابی ها، منابع مالی، تدارکاتی و اطلاعاتی سازمان مجاهدین خلق نیز به کمک آنها می آید.