شهید عشرت اسکندری در سال ۱۳۳۶ در یکی از روستا‌های تابع فیروزکوه به دنیا آمد. وی در جریان انقلاب اسلامی با شور و شوق در کنار سایر زنان مسلمانان فعالانه شرکت داشت و مفاسد رژیم پهلوی را افشا می‌کرد.
این شهید مادری مهربان و دلسوز بود و چهار فرزند خردسال به نام‌های مهدی ۴ ساله، منصوره ۶ ساله، معصومه ۸ ساله و محمد جواد ۱۰ ساله داشت.
وی به تعالیم اسلام اعتقادی راسخ و به حضرت امام خمینی علاقه‌ای خاص داشت و همواره می‌گفت آرزویم این است که قبل از همسرم به شهادت برسم.
روز شهادت
روز چهارم شهریور ۱۳۶۱ چند تن از بستگان همسر شهید عشرت اسکندری در منزل آن‌ها میهمان بودند.
مجاهدین خلق درب منزل را به صدا در آوردند، دختر خردسال شهید برای باز کردن درب بیرون رفت و با تروریست‌ها مواجه شد اما آن‌ها با خشونت وی را به کناری پرتاب کرده و به داخل منزل هجوم بردند.
شهید به اتفاق همسر و میهمانان (فاطمه عشریه، علی اکبر خدادادی) بر سر سفره صبحانه نشسته بود، تروریست‌ها به محض ورود به اتاق بدون کوچکترین توجه به هویت ساکنین اتاق، همه را هدف رگبار مسلسل یوزی قرار مداده و سپس در کمال بی‌رحمی و شقاوت تمامی پنجره‌های منزل را نیز به رگبار بستند و بدون توجه به کودکان موجود در منزل، به اتاق‌های مختلف هجوم برده و همه جا را هدف رگبار قرار دادند.
در اثر این جنایت هولناک، عشرت اسکندری در مقابل چشم کودکان خردسالش با پیکری غرق در خون به شهادت رسید و علی اکبر خدادادی ۱۸ ساله و فاطمه عشریه ۱۷ ساله که به تازگی با یکدیگر ازدواج کرده بودند نیز به فیض عظیم شهادت نائل شدند.
در این جنایت همچنین دختر ۶ ساله شهید نیز در اثر اصابت گلوله مجاهدین خلق مجروح شد.