نامه مدیر عامل انجمن نجات به کمیته بین المللی صلیب سرخ

کمیته بین المللی صلیب سرخ

با سلام و احترام

از طرف انجمن نجات در ایران، روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر در روز چهارشنبه 8 می 2024 را تبریک می گویم.

انجمن نجات نماینده خانواده های اعضای سازمان مجاهدین خلق است که در یک اردوگاه دورافتاده و منزوی در آلبانی گرفتار هستند. این خانواده ها سالیان سال است که هیچ خبری از عزیزان خود ندارند که دلیل آن سران فرقه رجوی است که اجازه ارتباط به اعضای خود با دنیای خارج خصوصا خانواده و دوستان را نمی دهند.

به گفته کسانی که موفق به فرار از این اردوگاه شده اند، ابتدایی ترین حقوق انسانی اعضا مورد تضییع قرار می گیرد و کنوانسیون اروپایی حقوق بشر که آلبانی نیز آن را امضا کرده است، به طور سیستماتیک نقض می گردد.

در دستور کار صلیب سرخ می خوانیم:

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در واکنش به شرایط اضطراری اقدام می‌کند و احترام به قوانین بین‌المللی بشردوستانه و اجرای آن در قوانین ملی را ترویج می‌کند.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ همچنین تلاش می‌کند تا با ترویج و تقویت قوانین حقوق بشر و اصول جهانی بشردوستانه از رنج افراد جلوگیری کند.

. . . کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، با حمایت کل جنبش صلیب سرخ و هلال احمر، دائماً از دولت‌ها خواسته است تا قوانین بشردوستانه بین‌المللی را با شرایط متغیر تطبیق دهند. . .

بر اساس این دستور کار، وقتی حقوق اولیه انسانی اعضای مجاهدین خلق در داخل اردوگاه این سازمان در آلبانی مستمرا نقض می گردد و اعضا در معرض مغرشویی سیستماتیک قرار دارند، صلیب سرخ جهانی می بایست از دولت آلبانی برای تطبیق قوانین بشردوستانه بین المللی و اروپایی در اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی درخواست نماید.

من در سال گذشته تقاضاهای خانواده ها جهت وصل ارتباط با عزیزانشان را همراه با مدارک و اسناد بسیاری تحویل نمایندگی صلیب سرخ جهانی در تهران دادم و قول رسیدگی و همکاری داده شد اما تاکنون جوابی دریافت نگردیده است.

از جانب خانواده های دردمند و چشم انتظار از شما می خواهم تا به وظیفه اصلی صلیب سرخ جهانی عمل نموده و امکان ارتباط خانواده ها با اعضای فاقد ارتباط در داخل اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی را از طریق دولت آلبانی فراهم نمایید.

خانواده ها مطلقا هیچ اطلاعی از وضعیت موجود در اردوگاه و شرایط عزیزان خود ندارند. آنان از زنده بودن عزیزان خود در داخل اردوگاه بی خبرند. کسی نمی داند که آیا آنان سربه نیست شده اند یا به کشور دیگری منتقل گردیده اند. کوچکترین اطلاعی از خبر سلامتی جسمی و روحی این افراد در دست نیست. آیا آنها زندانی و ممنوع الملاقات هستند؟ این افراد از نظر خانواده ها مفقود الاثر محسوب می شوند. بر اساس اطلاعات رسیده از اعضای سابق، مناسبات داخل اردوگاه حکم برده داری نوین را، با توجه به کنترل ذهنی که اعمال می شود، دارد.

همچنین از شما درخواست دارم تا مسئولیت دولت آلبانی برای عمل به کنوانسیون حقوق بشر شورای اروپا را به آنان گوشزد نموده و از این دولت بخواهید تا اولا ممنوعیت دادن ویزا به خانواده های ایرانی اعضای مجاهدین خلق برای سفر به آلبانی را بردارند و ثانیا درب های اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی را به روی خانواده ها و دنیای آزاد باز کنند تا خانواده ها بتوانند همراه با نمایندگان صلیب سرخ از عزیزان خود دیدار داشته و نسبت به سلامت جسمی و روحی آنان مطمئن گردند.

مشتاقانه منتظر پاسخ شما هستم

با احترام
ابراهیم خدابنده
مدیرعامل انجمن نجات