روز شنبه 12 خرداد ماه 1403، اعضای انجمن نجات مازندران با برادر رحمان محمد جانپور از اعضای گرفتار در سازمان مجاهدین خلق دیدار و گفتگو کردند.
خانواده محمد جانپور، بیش چهار دهه است که از سوی سران مجاهدین خلق اجازه دیدار و ملاقات و یا تماس با رحمان محمد جانپور را ندارند. با این حال هیچ گاه دست از تلاش نکشیده و کماکان در تلاش هستند تا خبری از رحمان بشنوند و روزی بتوانند با او تماس داشته و او را در آغوش بگیرند.
رحمان محمد جانپور در حال حاضر در کمپ مانز در آلبانی به سر می برد و کماکان از ارتباط با خانواده و دنیای بیرون از اردوگاه مجاهدین خلق محروم است.
قربانعلی محمد جانپور، برادر رحمان که سالهاست پیگیر وضعیت برادرش است علیرغم آن که بدلیل مشغله زیاد شغلی خسته بود، با خوشرویی از اعضای انجمن نجات استقبال کرد و بلافاصله پرسید از برادرم چه خبر؟ آیا خبری از او دارید؟ آیا راه ملاقات در آلبانی باز شده است؟ چرا اجازه نمی دهند او با خانواده تماس داشته باشد؟
اعضای انجمن نجات ضمن همدلی با آقای محمدجانپور به ایشان درباره مناسبات فرقه ای مجاهدین خلق توضیحاتی دادند و گفتند: رجوی ها از خانواده وحشت دارند و به همین دلیل اجازه نمی دهند اعضا با خانواده هایشان در ارتباط باشند یا با آنها ملاقات کنند. زیرا در آن صورت عاطفه و احساس در دل اعضا زنده خواهد شد. رجوی ها می دانند که خانواده باطل السحر زندگی فرقه ای است. این همه دشمنی رجوی ها با خانواده در دنیا بسیار کم سابقه است کما اینکه محروم کردن اعضای گرفتار برای چند دهه از اولیه ترین حقوق انسانی شان نیز یکی از وحشیانه ترین نمونه های نقض حقوق بشر در جهان است.
در ادامه آخرین خبرها درباره تحولات در آلبانی، فعالیتهای انجمن نجات آلبانی و وضعیت اعضا در کمپ مانز به اطلاع آقای محمدجانپور رسید. ایشان بعد از شنیدن این که رجوی ها با شعارها و ادعاهای گزاف به مغزشویی اعضا می پردازند و وعده های پوشالی می دهند، گفت: اینها شعارهای پوچ است که بیش از چهل سال است که آنها را به شکل های مختلف تکرار می کنند. تنها کاربرد این شعارها فقط سرگرم کردن اعضا است و در بیرون کسی برای آنها و ادعاهای شان تره هم خرد نمی کند. آنها با این شعارهای پوچ قصد دارند اعضای گرفتار را سرگرم کنند.
برادر عضو گرفتار در تشکیلات مجاهدین خلق، به دنبال راهی برای سفر به آلبانی و ملاقات با برادرش بود و برای ایشان توضیح داده شد که انجمن نجات تهران و انجمن نجات آلبانی در تلاش هستند تا این امکان برای خانواده ها فراهم شود.
قربانعلی محمد جانپور پیامی هم برای برادر اسیرش داشت و خواست تا در سایت انجمن نجات درج شود تا شاید او ببیند و بخواند:
برادرم رحمان، من و دیگر اعضای خانواده تو را دوست داریم. خیلی از افراد از این فرقه جدا شدند و چه در ایران و چه در آلبانی یا کشورهای دیگر مشغول زندگی هستند و از زندگی خود راضی می باشند. هر چند همچون دیگران مشکلاتی نیز در زندگی دارند اما احساس خوشبختی می کنند. از تو می خواهم که خودت را از این فرقه نجات بدهی و به زندگی برگردی تا ما خوشبختی تو را نیز ببینیم.
