در تاریخ ۱۹ می ۲۰۰۵، دیدبان حقوق بشر گزارشی ۳۴ صفحه‌ای با عنوان “خروج ممنوع” منتشر کرد که برای اولین بار به صورت عمومی از جنایات هولناک مجاهدین خلق علیه اعضای خود پرده برداشت. این گزارش، جنبه‌های تاریک و غیر انسانی رفتارهای این گروه را به وضوح نشان داد و به یکی از اسناد معتبر در زمینه حقوق بشر تبدیل شد.
شکنجه و ضرب و جرح اعضای ناراضی
گزارش دیدبان حقوق بشر حاکی از آن است که اعضای مجاهدین خلق که از سیاست‌ها و اعمال غیر دموکراتیک این گروه انتقاد کرده و یا قصد ترک گروه را داشتند، با واکنش‌های بسیار خشونت‌آمیز و غیر انسانی مواجه می‌شدند. این افراد تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روحی قرار گرفته و به شدت ضرب و جرح می‌شدند. شکنجه‌های مذکور شامل ضرب و شتم، استفاده از شوک الکتریکی، و محرومیت از خواب بود. این اقدامات وحشیانه به منظور ایجاد ترس و وحشت در دل اعضای ناراضی و جلوگیری از خروج آنان از گروه صورت می‌گرفت.
زندان‌های انفرادی و زندان ابوغریب
یکی دیگر از موارد ذکر شده در این گزارش، حبس اعضای ناراضی در سلول‌های انفرادی کمپ‌های نظامی مجاهدین خلق در عراق بود. این زندان‌های انفرادی با شرایط بسیار سخت و غیر انسانی، افراد را از حقوق اولیه‌شان محروم می‌کردند. برخی از اعضای ناراضی حتی به زندان مخوف ابوغریب منتقل شده و در آنجا سال‌ها در سلول‌های انفرادی به سر می‌بردند. زندان ابوغریب به خاطر شرایط غیر انسانی و شکنجه‌های بی‌رحمانه‌ای که در آن انجام می‌شد، شهرت دارد.
جان باختن تعدادی از اعضا زیر شکنجه
شکنجه‌های شدید و شرایط غیر انسانی حبس باعث شد که تعدادی از اعضای مجاهدین خلق جان خود را از دست بدهند. این افراد که تنها جرم‌شان انتقاد از سیاست‌های گروه و یا تلاش برای ترک آن بود، به بهای زندگی خود، واقعیت‌های تلخ و هولناک درون این گروه را آشکار کردند. جان باختن این افراد زیر شکنجه‌های بی‌رحمانه، یکی از تاریک‌ترین جنبه‌های تاریخ مجاهدین خلق را به تصویر می‌کشد.
گزارش دیدبان حقوق بشر با عنوان “خروج ممنوع”، به روشنی نشان می‌دهد که مجاهدین خلق چگونه با اعضای ناراضی خود برخورد می‌کردند و به چه جنایات هولناکی دست می‌زدند. این گزارش که بر اساس شهادت‌ها و مستندات معتبر تهیه شده است، نوری بر جنبه‌های تاریک و پنهان این گروه می‌تاباند و نقش مهمی در اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی به جامعه بین‌المللی در مورد نقض حقوق بشر توسط مجاهدین خلق ایفا می‌کند.
مهدی سلیمانی – تیرانا
