توهمات بی پایان یک فرقه تروریستی

حال آدم از این همه توهم و تکرار خزعبلات رهبران فاسد و بدنام مجاهدین به هم می خورد. رجوی رهبر فرقه مجاهدین خلق سالهاست تلاش می کند  با پوشاندن ردای آلترناتیوی به تن بی هویت گروهی آنارشیست و تروریست به آن عمر و حیات سیاسی ببخشد.

همچنین سعی می کند با مالیدن تن بی مقدار یک فرقه تروریستی به اسطوره های تاریخ معاصر ایران جایی به دروغ در بین مردم و تاریخ سیاسی کشورمان  برای خود دست و پا کند.

اما آنچه که در پس پرده این همه تقلاهای تهوع آور و تبلیغات کَر کننده واقعیت دارد این است که  رجوی و همسرش تروریست ، وطن فروش و جنایتکارانی هستند که دستور هزاران ترور در کشور را داده و با تمامی دشمنان مردم ایران همکاری همه جانبه داشته اند.

به همین دلیل هم اکنون نیز تحت تعقیب اینترپل بوده و بترتیب دارای اعلان قرمز به شماره ۲۰۰۲-۴۴۱/۶A    و  ۲۰۰۲-۴۶۹/۶ A  می‌باشند.

پس تلاش سران فاسد و بدنام این فرقه برای سیاسی نشان دادن یک فرقه تروریستی و حتی فراتر از آن یدک کشیدن اسم بی مسمای آلترناتیوی و لولیدن در پیچ و خم برخی اصطلاحات خودساخته مثل؛”جنگ گرگها”،”بحران های لاعلاج” ،”دوپایه” و سپس”تک پایه” شدن نظام ،”شقه” و”شکاف”و از این دست مزخرفات و بازنشخوار مستمر آنها در دهه های گذشته ،صرفا برای ایز گم کردن و سر کار گذاشتن کادرهای از کار افتاده در آلبانی و حامیان سیاسی شان در کشورهای اروپایی است.

اکنون هم سران بی مقدار این فرقه چه در جریان انتخابات ریاست جمهوری و چه در طول استقرار دولت چهاردهم ، و یا هر تحول سیاسی دیگر در گذشته طبق یک روال ثابت و تکراری در رسانه هایشان مستمراً با دادن اطلاعیه و پیغام و پسغام سعی می کنند این فرقه تروریستی را بنوعی سیاسی جلوه داده و آن را در محافل سیاسی ایران و طیف ضد انقلاب خارج از کشور مطرح نمایند در حالیکه آنان دهه هاست از سوی مردم ایران بعنوان یک تفاله به بیرون از مرزهای جغرافیایی ایران دور انداخته شده اند.

رهبران فاسد و بدنام مجاهدین خلق تا بخواهید حامیان سیاسی معلوم الحالی مثل مایک پنس، جان بولتون، رودی جولیانی، مایک پمپئو و . . . را با خود همراه دارند ولی دریغ از یک حمایت مردمی در ایران، آنها دهه هاست از گردونه معادلات سیاسی – اجتماعی ایران حذف شده و حتی از هویت ایرانی بودن شان هم صرفاً فارسی صحبت کردن را با خود یدک می کشند.

نتیجه اینکه هر تلاش و تقلایی و هر هزینه و تبلیغاتی برای سیاسی جلوه دادن یک فرقه تروریستی آب در هاون کوبیدن است.

بنابراین در شرایط فعلی هم،تمامی بازیهای سیاسی مجاهدین خلق با حامیان رنگارنگ خارجی خود صرفا اجرای پرده های نمایشی از  توهمات بی پایان رهبران فاسد و بدنام این فرقه از یک سو و تلاش برای مصون ماندن از نتایج دادگاه تاریخی تهران از سوی دیگر است.

نویسنده : سعید پارسا