طی چند روز گذشته ابتدا صحبتهای جاوید رحمان، مسئول سابق حقوق بشر در امور ایران را دیدم که سریع رفتم سایت مجاهدین را نگاه کردم که ببینم چه واکنشی دارند.
فقط باید ابتدا این را بگویم که (از یکی سوال کردند که دزد کی بود چند بار قسم خورد که یکی دیگر گفت یک بار قسم خوردی باور کردم. دوباره قسم خوردی شک کردم بار سوم که قسم خوردی فهمیدم که کار خودت بوده ) حالا داستان این آقای نماینده حقوق بشر مثل داستان رودی جولیانی است که وقتی خبرنگار از او سوال کرد شروع کرد به زدن درب و دیوار . حالا این آقا پول را گرفته قسم قرآن میخوره که پول نگرفته .
خوب یک سوال چرا جدا شده ها به شما ایمیل زدند ولی به هیچ ایمیلی جواب ندادی درست مثل نفر قبلی. واقعا اگر شرافت دارید پس جواب نفراتی که برعلیه مجاهدین به شما ایمیل زدند هم می دادید.
چرا به صدای خانواده ها گوش نمی دهی؟! شما واقعاً اگر طرفدار حقوق بشر هستید حرف مادران و خواهرانی که سالها انتظار میکشند را هم گوش بکنید نه این که مخفیانه با مجاهدین تماس داشته باشید ولی جواب هیچ کسی را ندهید. حقوق بشر اگر واقعا برای تمام انسانها است و یکی مثل شما را در رابطه با آن مسئول قرار میدهند پس باید در رابطه با همه باشد نه این که هر آنچه مجاهدین و دیگران دیکته میکنند بگویید.
چرا دادخواهی مادران و پدران را نمی‌بینید؟! فقط یک جانبه در پشت تریبون حرفهای مجاهدین را که برایتان نوشته و جلوی شما گذاشته اند را تکرار میکنید.
این حقوق بشر نیست. شما چرا از شکنجه کردن نفرات در داخل مجاهدین سوال نمی‌کنید؟ حق ما جدا شدگان در رابطه با اینکه سالها ما را با دروغ نگه داشتند و در نهایت باز هم با دروغ ما را به آلبانی آوردند و اینجا هم دست از سر نفرات بر نمی‌دارند .
خیلی از نفرات هستند که میخواهند از مجاهدین جدا بشوند ولی مسئولین مجاهدین با ترفند و دروغ نمی‌گذارند آنها بیرون بیایند و هیچ حقی ندارند که با خانواده حتی یک تماس داشته باشند. نقض حقوق بشر این است.
ایرانی ها یک مثال دارند که میگویند هیچ گربه ای در راه خدا موش نمیگیرد. پس خواهشاً اگر سمت یا جایگاهی دارید خودتان را بخاطر مجاهدین خراب نکنید چون جنایات آنها در عراق در داخل خودشان کم نیست.
روزی می‌رسد که شما هم مثل کسان دیگر که در ابتدا با مجاهدین آمدند و کلی حرف زدند ولی بعد فهمیدند فریب خورده اند پشیمان می شوید و بگوئید که آره من فریب حرفهای زیبای مریم رجوی را خوردم که بعد پشیمانی سودی ندارد.
غلامرضا شکری
