نگاهی به پیام مریم رجوی به مناسبت بازگشایی مدارس

در آستانه ماه مهر و شروع فصل پاییز بار دیگر شاهد بازگشایی مدارس هستیم. آغاز سال تحصیلی جدید و بار دیگر بوی مهر، بوی درس و کلاس و تعلیم و تربیت.

سایت مجاهدین خلق طبق روال همیشگی پیام مریم رجوی را به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید درج کرد. مریم در این پیام از آزادی صحبت کرد. حرفی که قواره فرقه رجوی نیست. من که بیش از دو دهه عمرم را در داخل تشکیلات سازمان تباه کردم خوب می دانم در داخل تشکیلات سازمان ، آزادی ابدا از جانب رهبری به رسمیت شناخته نمی شود. خفقان و جو سرکوب آنقدر در داخل تشکیلات بالا است که حتی مینیمم ها هم رعایت نمی شود! هر چه هست اجبارات تشکیلاتی است که یک سویه بر تمامی اعضا اعمال می شود.

رجوی جایی گفته بود جهت کنترل اعضای خودش از ابزاری مانند تیغ ، تبر و تپانچه به طور روزانه در نشست های عملیات جاری و غسل هفتگی استفاده می کند. آیا با این وجود مریم رجوی می تواند برای مردم ایران پیام آزادی سر دهد؟ خانم رجوی باید بداند مردم ایران فریب شعارهای تو خالی او را نمی خورند. واقعیت بسیار روشن است. مریم رجوی در جامعه ایران جایی ندارد و بیهوده خودش را قاطی هر مناسبتی می کند تا وانمود کند بله ما هستیم ! آنها مجبورند برای اندک هوادارهایی که در خارج کشور فعالیت کنند و همچنین برای نیروهای اسیر و در بند که اکنون در کشور آلبانی محصور هستند با این نوع پیام ها می خواهد ادعا کند تنها اپوزسیون حکومت ایران می باشد. اما واقعیت این است در داخل ایران به عنوان بدنامترین شناخته می شوند .

مریم رجوی باید بداند بطور خاص در بین دانش آموزان و دانشجویان ابداً پایگاهی ندارد و در محافل دانشجویی نامی از آنان بر سر زبانها نیست. مردم ایران مخصوصاً قشر دانشجو آگاهند این سازمان بدنام و تروریستی در دهه 60 چه جنایت هایی را مرتکب شده است. از ترور دانش آموز 14 ساله تا دانشجو را در کارنامه خود دارد. باید بگویم این سازمان با روش فرقه گرایانه از دانش آموزان کم سن و سال در دهه 60 استفاده می کرد بی آنکه شناختی نسبت به سازمان داشته باشند. آنها را مغزشویی می کرد و در جهت امیال پلید خودش آنها را مسلح می کرد و در ترورها از آنها استفاده می کرد.

حالا مریم رجوی فکر می کند با نشستن کنار رود سن فرانسه و دادن پیامهای پر طمطراق می تواند جوانان و دانشجویان را به سمت افکار پوچ خودش ترغیب کند؟! واقعیت این است شعارهای عوامفریبانه دیگر برای جامعه ایران رنگی ندارد. کسی به این شعارها توجه نمی کند. جوانان و دانشجویان و فرهنگیان در داخل کشور آنقدر آگاهند که شما حتی در ذهن بیمار خود هم نمی توانید تصورش را بکنید. رهبری سازمان نمی تواند پیشرفت نسل جدید را درک کند. اعضای کنونی سازمان هم که در آلبانی بسر می برند توسط سران مجاهدین آنقدر مغزشویی شده اند که هنوز دنیا را با همان عینک سالهای 59 و 60 نظاره می کنند.

محمد رضا گلی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا