در تاریخ سیاسی ایران، فرقه رجوی به عنوان یکی از جنجالی‌ترین گروه‌ها شناخته می‌شود. انتخاب مریم رجوی به‌عنوان رئیس‌جمهور برگزیده از سوی شورای ملی مقاومت، به رهبری مسعود رجوی، در ۳۰ مهر ۱۳۷۲، نمادی از گستاخی و بی‌توجهی این فرقه به خواسته‌های ملت ایران است. این انتخاب نه‌تنها در تضاد با واقعیت‌های موجود در جامعه ایرانی است، بلکه به‌خوبی نشان‌دهنده عدم درک این گروه از دموکراسی، حق انتخاب و منافع واقعی مردم ایران می‌باشد.
مجاهدین خلق در طول حیات ننگین خود با انجام اعمالی که همواره به عنوان خیانت به کشور و ملت عجین شده، به‌ویژه در دوران جنگ ایران و عراق، اعتماد عمومی را از دست داده‌اند. همکاری این گروه با صدام حسین و کمک به او در تجاوز به خاک ایران، همواره مورد انتقاد قرار گرفته و به‌عنوان یکی از زشت‌ترین رفتارهای سیاسی شناخته می‌شود. این اقدامات به‌روشنی نشان‌دهنده عدم وفاداری به اصول اخلاقی و میهن‌پرستی است و همین امر موجب شده است که ملت ایران هرگز به سمت این فرقه گرایش نداشته باشد.
انتخاب مریم رجوی به‌عنوان رئیس‌جمهور برگزیده، به نوعی تأکیدی بر بی‌توجهی این فرقه به ارزش‌های انسانی و اخلاقی است. مریم رجوی، با خیانت اخلاقی و عاطفی به همسرش مهدی ابریشمچی و با بی توجهی به ارزش ها و اعتقادات مردم ایران، به عقد مسعود رجوی درآمد.
مریم و مسعود رجوی، به راحتی در کنار صدام حسین قرار گرفتند و بر علیه میهن و ملت دست به سلاح بردند و از هیچ خیانت و مزدوری کوتاهی نکردند.
بعد از صدام هم، به دامان ارباب بعدی آویزان شدند و پابوس درگاهش شدند و بر طبل تحریم های ظالمانه کوبیدند. سعی کردند هیزم بر آتش جنگ بریزند و همچنان هم در تلاش هستند تا جنگی راه بیافتد و آنها کلاهی از این نمد بدوزند و بر سر بگذارند.
زهی خیال باطل و زهی اندیشه محال.
ملت ایران دلایل متعددی دارند تا از سازمان مسعود متنفر باشند و در عرصه سیاسی به حساب شان نیاورند. آنها بارها نشان دادند که با ایران و ایرانی سنخیتی ندارند و هر چه هست دعوای قدرت و جاه طلبی است و نه منافع خلق.
اکنون، ملت ایران در شرایطی قرار دارد که به‌طور واضح از این فرقه و رهبری آن فاصله گرفته و خواستار آینده‌ای متفاوت و بر پایه‌ی اصول انسانی، جمهوریت و مستقل هستند. در حالی که مریم رجوی به‌عنوان رئیس‌جمهور برگزیده معرفی شده، واقعیت این است که هیچ نشانه‌ای از حمایت و گرایش به سمت او و فرقه‌اش در جامعه ایران دیده نمی‌شود. این نشان‌دهنده‌ی ناتوانی فرقه در جذب حتی یک درصد از مردم برای برنامه‌ها و ایده‌های خود است.
انتخاب مریم رجوی به‌عنوان رئیس‌جمهور برگزیده، نه تنها یک گستاخی سیاسی است، بلکه بیانگر عدم توجه به واقعیت‌های اجتماعی و تاریخی ایران می‌باشد. احدی از این فرقه با آن کارنامه سیاه و خیانت‌های مکرر، هرگز نمی‌تواند نماینده ملت ایران باشد.
سالاری